Өлең, жыр, ақындар

Иман ғана

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 469
Шіріген лас өмірдің ішіндемін,
Адамдар – нәпсіге құл, түсінгенім.
Әдепке келтірем деп ұмтылсам да,
Әлсізбін, жетпейді ғой күшім, демім.
Пенделер малдан асып мандырады,
Арналды арамдыққа жан құмары.
Іргесін тасқын орып, тасыған сел,
Тіреусіз «тірлік» деген жар құлады.
Жүгенсіз батыс кетті бейпілденіп,
Лағнеттің түршігесің кейпін көріп.
Былыққан отбасында ұят қалмай,
Жетектеп құрдым еткен ойсыз желік.
Таппайсың ойы бөтен мидан баға,
Әзәзіл шатастырды сыйдан қаға.
Ғаламды ұстап тұрған көрікті етіп,
Адамды адам етер иман ғана...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәпсімменен алыстым

  • 0
  • 0

Нәпсімменен алыстым,
Келгенімше қырыққа.
Қанағатым алыс тым,
Қызықпа, басым құнықпа!

Толық

Құтқаршы

  • 0
  • 0

Тіршіліктің әр секунды сынақ бір,
Емтиханға есті жауап сұрап тұр.
Жүрек төрі орын берсе Аллаһқа,
Жол көрсетер болады сол шырақ нұр.

Толық

Мазалайды

  • 0
  • 0

Қайтейін дүниенің дүр екенін,
Сүйретіп ластап жүр кір етегін.
Жетеді «жауынгерлер» алтынға құл,-
Олар көп... қайтіп қана күресемін?

Толық

Қарап көріңіз