Жұмсақ та шығар-ау

Жұмсақ та шығар-ау
тас бұдан! –
дегендей: ұшырам,
жоқ қылам –
iшiмнен,
иектiң астынан
тиедi есалаң соққылар!
Ғайыптан сау қалсам, тап бұдан
кетем де жалт берiп,
бұғып мен,
келесi келетiн соққыдан
қорғанам қолыммен,
иықпен.
Қорғанам,
деме сен: батты ма?
Төтеп те бере алам
жүректен тиетiн соққыға.
Бүгiнде соқпайды бiлекпен.
(Бiлектiң күнi өткен).
Соққылар тиедi жалаңаш жүректен.
Қорғайсың жүректi,
жүректi алады еңсерiп.
бойында сусылдап шапшып қан,
Тұруға болмайды
құр босқа теңселiп,
боксерлер ұратын қапшықтай.
Үмiттi,
арманды,
тiлектi
сындырып тастайтын күйiкпен,
өмiрдiң соққыларынан
қорғап қалу мүмкiн емес жүректi
бойыңмен,
қолыңмен,
иықпен!
Тастамай қашан да
қаламды,
қайланы,
күректi,
шаршап бiр шалдығып күндiкке
қорғауың мүмкiн тек жүректi
тiрлiкпен,
күреспен,
шындықпен.

---