Өлең, жыр, ақындар

Обалы кімге?

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 472
Алма ағаштарымды
Көгертпей, көктей солдырып
Қырқып жатыр.
Құртып жатыр.
Жасыл бағымды
Жүндей жалмап –
Жер жетпегендей! –
Осы жерге
Үйлер салмақ.
Адамдар-ау,
Обал ғой.
Бұл да бiр
Талау мен тонау ғой.
Түбiн
Тамырымен қосып
Қопарып тастадыңдар.
Өз қолдырыңмен өлтiрiп
Айдалаға –
Апарып тастадыңдар.
Ағаштар да
Балаларың мен
Балапандарың емес пе?!
Саусақтарымен
Құт көтерiп тұрған
Алақандарың емес пе?!
Өскендерiңдi
Неге өшiресiңдер?!
Өздерiңе өздерiң
Неше өшiгесiңдер?!
Айтып, айтып
Жанымды шүберекке түйiп
Сығымдап тұрмын.
Ұясын – жыланнан қорғаған! –
Бозторғайдай
Шырылдап тұрмын.
Бiрақ естiмейсiңдер! –
Тас кереңсiңдер!
Жерiнiң қанын сорған
Аш кенесiңдер.
...Бәрiбiр тыңдамай
Алма ағаштарымды
Тамырымен қопарып
Жұлып жатыр.
Көгертпей,
Көктей солдырып
Қырып жатыр.
Обалы кiмге?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тартыс туралы

  • 0
  • 0

Білесің,
сені
Өмірдің тартысында
Боксерлер мен штангист,

Толық

Қаскөй

  • 0
  • 0

Мен сенiң
Қолыңа түссем –
Терiмдi! –
Тiрiдей сыпырып аласың.

Толық

Киіктің тас мүсіні

  • 0
  • 0

Ойлантатын ойы сергек кiшiнi,
толғантатын көргенi көп кiсiнi
қарап қалған қос құлағы елеңдеп
жол бойыңда –

Толық

Қарап көріңіз