Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2358
Ойсыз бала оқыста
Атып ұрды қоқысқа
Киіп жүрген қолғабын:
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарды,
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын
Көктем мен жаз, күз де
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала айтқанға көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана
Сезбей қалды тоңғанын,
Алды үсітіп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта бұрқап бөктерде,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиындап бара жатыр...

  • 0
  • 0

Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр.

Толық

Туған жерім – тұрағым

  • 0
  • 0

Туған жерім – тұрағым,
Тартады да тұрады.
Көрген сайын құмарым
Артады да тұрады.

Толық

Отан

  • 0
  • 0

Отанымды оттан ыстық сүйемін,
Сол үшін де отқа түсем, күйемін.
Отанымнан өзге менің жерім жоқ,
Туған жердің топырағы да киелі.

Толық

Қарап көріңіз