Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2394
Ойсыз бала оқыста
Атып ұрды қоқысқа
Киіп жүрген қолғабын:
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарды,
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын
Көктем мен жаз, күз де
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала айтқанға көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана
Сезбей қалды тоңғанын,
Алды үсітіп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта бұрқап бөктерде,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарқаралы

  • 0
  • 0

Атыңнан айналайын, Қарқаралы,
Ғажайып ертегі-аңыз Арқадағы.
Өзіңе ғашық болып өтер әр жан,
Тәттімбет, Мәдилерден бар хабары.

Толық

Тыншымады көңілім

  • 0
  • 0

Көк жүзінде жымыңдап түн шырағы,
Шарбы бұлтқа бір сүңгіп, бір шығады.
Тұрған орным қақпа алды, тас қараңғы,
Тыншымады көңілім, тыншымады.

Толық

Қараторғай

  • 0
  • 0

Биік талдың басынан
Көріп қараторғайды,
Менің інім Асылхан
Үркітем деп болмайды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар