Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2461
Ойсыз бала оқыста
Атып ұрды қоқысқа
Киіп жүрген қолғабын:
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарды,
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын
Көктем мен жаз, күз де
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала айтқанға көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана
Сезбей қалды тоңғанын,
Алды үсітіп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта бұрқап бөктерде,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынға

  • 0
  • 0

Емес бұл саған менің жағынуым,
Немесе тәңір тұтып табынуым,
Түсіне біле-білген адам болса,
Ағынан ақтарылып жарылуым.

Толық

Ғашықпын, ару дүние

  • 0
  • 0

Ғашықпын мен, дүние, сенесің бе?
Сенесің бе, еркіндік бересің бе?
Тербетіліп келемін, мен жетіліп,
Махаббаттың мәңгілік кемесінде.

Толық

Қаймығып қақпа алдына көп келемін

  • 0
  • 0

Қаймығып қақпа алдына көп келемін,
Үйінде бар ма, жоқ па деп келемін.
Таба алмай қайтсам-дағы қапаланып,
Келмейді саған ешбір өкпелегім.

Толық

Қарап көріңіз