Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2535
Ойсыз бала оқыста
Атып ұрды қоқысқа
Киіп жүрген қолғабын:
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарды,
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын
Көктем мен жаз, күз де
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала айтқанға көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана
Сезбей қалды тоңғанын,
Алды үсітіп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта бұрқап бөктерде,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ояну

  • 0
  • 0

Таң шапағы шашырап,
Жанарыңда жарқ етті.
Арамыз тез ажырап,
Тәтті сәтті тәрк етті.

Толық

Құяң мен өрмекші

  • 0
  • 0

Өрмекші мен Құяңды Тамұқ өзі жаратқан:
Деген кепті Лафонтен ғой таратқан.
Мен одан соң қайтем артық сөз қылып,
Өтірік пе, қаншалықты шындығы,

Толық

Дәнікеннен құныққан

  • 0
  • 0

Қыстыгүні бұл аға
Құяр болса көпіртіп,
Жаздыгүні сыраға
Су қосады өкіртіп.

Толық

Қарап көріңіз