Өлең, жыр, ақындар

Жел мен жантақ

  • 26.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1356
Бірде гулеп жел тұрып,
Екпіндей кеп ентігіп,
Жапандағы жантаққа
Былай деді желпініп:
– Бұл жерде сен неге өстің?
Айнала тас, белес, құм.
Жазда аптап, қапырық,
Саған жайлы емес тым.
Қыста боран ұлиды,
Бойың кәйтіп жылиды?
Күш-қуатың әлсіреп,
Денсаулығың құриды.
Белес-белес белдер бар,
Жерұйық бір жерлер бар.
Бау-бақшасы жайқалған,
Айдын шалқар көлдер бар.
Қас болмасаң өзіңе,
Илан айтқан сөзіме.
Жүрші, Сол бір жерлерді
Көрсетейін көзіңе.
Салынбады жалтаққа,
Кесіп айтты жантақ та:
– Қанша жақсы болса да,
Бара алмаймын ол жаққа.
Осы жерде тудым мен,
Арасында құмның кең.
Жылу берген жаныма,
Ыстық күнін сүйдім мен.
Жанға жайлы жапаным,
Өзге елде жоқ шатағым.
Ең сүйкімді,
Ең қымбат
Осы жер ғой Отаным!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әуесқой

  • 0
  • 0

«Қымбатты дос, қайдан келдің, не көрдің?»
«Кунсткамера көрмесінде боп едім.
Бәрін көрдім, бәрін білдім, сұрама,
Баяндауға тіл жетпейді сірә да,

Толық

Сауысқанның сәлемі

  • 0
  • 0

Талай жерді тауысқан,
Талай жерге ауысқан
Ала қанат Сауысқан
Хат жолдады алыстан:

Толық

Әр қырынан

  • 0
  • 0

Алаңсыз шығып алып пенсияға,
Батырды қауырсынды мол сияға.
Жаза алмай жүруші еді атын да оңдап,
Енді ол алпысында ақын болмақ.

Толық

Қарап көріңіз