Өлең, жыр, ақындар

Әке қолы

  • 26.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1549
Қырларына гүл тұнып,
Кетті дала құлпырып.
Жайнар ма құм жондары?
Құстар әнін төгіп бір,
Ашпас еді өрік гүл.
Арықтар да аңырап,
Қалар еді қаңырап.
Бақыт емес,
Тек мұң-зар
Орар еді көп жылдар.
Әкем еткен еңбекке
Мақтанбаймын мен текке.
Қолдары оның қуатты,
Құрыш-болат сияқты.
Күнге күйіп шыныққан,
Шаршауды әсте ұмытқан.
Кешке мені құшқанда,
Бауырына қысқанда,
Әке қолы өзге бір,
Жұмсақ,
Әрі жеп-жеңіл!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалқау

  • 0
  • 0

Көктемде мен апаммен
Көшет ектім күн ұзақ.
Қарындасым ағаммен
Ойнап кетті тым ұзап.

Толық

Тасбақа тірлік

  • 0
  • 0

Жинап алып бірде Патша қауымын,
Хабарлады көңілінің зауығын:
«Осы біздер тұрсақ та бір аймақта,
Бөлінеміз неге тілден жан-жаққа?

Толық

Өгіздің өкпесі

  • 0
  • 0

Бізді атамзаманнан Өгіз дейтін,
Шөп салып, жем жегізбейтін.
Жайылым кең болатын,
Ауасы ем болатын.

Толық

Қарап көріңіз