Өлең, жыр, ақындар

Әке қолы

  • 26.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1522
Қырларына гүл тұнып,
Кетті дала құлпырып.
Жайнар ма құм жондары?
Құстар әнін төгіп бір,
Ашпас еді өрік гүл.
Арықтар да аңырап,
Қалар еді қаңырап.
Бақыт емес,
Тек мұң-зар
Орар еді көп жылдар.
Әкем еткен еңбекке
Мақтанбаймын мен текке.
Қолдары оның қуатты,
Құрыш-болат сияқты.
Күнге күйіп шыныққан,
Шаршауды әсте ұмытқан.
Кешке мені құшқанда,
Бауырына қысқанда,
Әке қолы өзге бір,
Жұмсақ,
Әрі жеп-жеңіл!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ботагөзім – ардағым

  • 0
  • 0

Ботаның көздерінен аумай қалған,
Көздерің төңкеріліп, аунай қалған.
Өзіңді көрген сайын тағат таппай,
Бір арман жүрегімде лаулай жанған.

Толық

Өзі киіне алмайтын бала немесе жалаңаш генерал

  • 0
  • 0

Көктем сайын нұр болып,
Айналыпты жаңбырға.
Содан кейін гүл болып,
Жайқалыпты әр қырда.

Толық

Туған жердің тасы

  • 0
  • 0

Туған жердің тасы да қамбат маған,
Туған жерсіз таң атып, күн батпаған.
Алғаш кесіп анашым кіндігімді,
Осы жерде бесікке құндақтаған.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер