Ауыл мен дауыл
- 0
- 0
Біздің ауыл ауыл еді,
Берекелі қауым еді.
Бір кісінің баласындай
Бір-біріне бауыр еді.
Әке қолы
Қырларына гүл тұнып,Кетті дала құлпырып.
Жайнар ма құм жондары?
Құстар әнін төгіп бір,
Ашпас еді өрік гүл.
Арықтар да аңырап,
Қалар еді қаңырап.
Бақыт емес,
Тек мұң-зар
Орар еді көп жылдар.
Әкем еткен еңбекке
Мақтанбаймын мен текке.
Қолдары оның қуатты,
Құрыш-болат сияқты.
Күнге күйіп шыныққан,
Шаршауды әсте ұмытқан.
Кешке мені құшқанда,
Бауырына қысқанда,
Әке қолы өзге бір,
Жұмсақ,
Әрі жеп-жеңіл!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Нұрлыбек
Өте керемет өлең екен, маған ұнады -
алика
норм -
Айару
Адемы -
Шадияр
Рахмет -
Камила
Өтте күшті
- Есбол Бозан
- Есбол Бозан
- Нарша Булгакбаев
- Джон Максвелл
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі