Сүйінші
- 0
- 0
Тұра шапты Далабай
Малда жүрген Мақпалға:
– Сүйінші де сүйінші!
Бұдан артық бақ бар ма?
Бұрын істің бәрін Бас атқаратын,
Ақыл-ой сол арқылы жасақталатын.
Кейін ол міндет қолға көшті,
Қол емес – сорға көшті.
Жетісу,
Көркем еді жерің қандай?
Жібектей жұмсақ еді желің қандай?
Жағалап Ақсу менен Көксуыңды,
Амина
Күшті әдемі екен мына тақпақ екен