Өлең, жыр, ақындар

Ерте оянған ара

  • 29.07.2019
  • 0
  • 0
  • 996
Қарға оранып, құрсанып дала жатыр,
Күн жылынбас қаңтарда,
Қара да тұр.
Қос қабатты терезе тесігінен
Шыға келді оянып ара батыр.
Үйдің іші тең бе еді даламенен?
Жан-жағына тұрды ол қарап ерен.
Серігі жоқ қасында, гүл бағы жоқ,
Қоректенбек бұл жерде ара немен?
Көктем бе деп үй ішін шолып та алды,
Ары-бері қанатын керіп те алды.
Көріп еді қомданып, ұша алмады,
Үш күннен соң сол ара өліп қалды.
Асықпаса, көктем де келмес пе еді?
Келмес пе еді –
Гүлден нәр термес пе еді?
Кім біледі,
Басқаға балын беріп,
Өкінішсіз содан соң өлмес пе еді?
Түсінбедім осы бір оянысты,
Санамда бір сезікті ой алысты:
Таппаса ер елінен таянышты,
Өліміндей араның аянышты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жар-жар

  • 0
  • 2

Осы өмірге лайық отты жағып, жар-жар,
Келеді, әне, екі жас топты жарып, жар-жар.
Үлкені мен ауылдың жасы мұнда, жар-жар,
Жас келінді көруге асығуда, жар-жар.

Толық

Ол біледі

  • 0
  • 0

Ол біледі өзін:,
Таңғажайып тұлғасы.
Тартты көптің көзін,
Сырнайлы сыңғыр сырғасы:

Толық

Жетісудың қыздары-ай

  • 0
  • 0

Бақытты бай дала
Шабытты қайда да,
Жетісудың аймағы.
Бірі қант, бірі бал,

Толық

Қарап көріңіз