Өлең, жыр, ақындар

Ерте оянған ара

  • 29.07.2019
  • 0
  • 0
  • 985
Қарға оранып, құрсанып дала жатыр,
Күн жылынбас қаңтарда,
Қара да тұр.
Қос қабатты терезе тесігінен
Шыға келді оянып ара батыр.
Үйдің іші тең бе еді даламенен?
Жан-жағына тұрды ол қарап ерен.
Серігі жоқ қасында, гүл бағы жоқ,
Қоректенбек бұл жерде ара немен?
Көктем бе деп үй ішін шолып та алды,
Ары-бері қанатын керіп те алды.
Көріп еді қомданып, ұша алмады,
Үш күннен соң сол ара өліп қалды.
Асықпаса, көктем де келмес пе еді?
Келмес пе еді –
Гүлден нәр термес пе еді?
Кім біледі,
Басқаға балын беріп,
Өкінішсіз содан соң өлмес пе еді?
Түсінбедім осы бір оянысты,
Санамда бір сезікті ой алысты:
Таппаса ер елінен таянышты,
Өліміндей араның аянышты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман қыз

  • 0
  • 0

Көріп едім бір қызды,
Алтын айдай нұр жүзді,
Ғайып болды.
Өкінемін өзім де,

Толық

Сергелдең

  • 0
  • 0

Болмаған соң бойда жігер, қаруың,
Қырсыздықтың таттың талай зәр-уын.
Кімге керек іштен тынып жануың?
Әлдекімнің артық санап аруын,

Толық

Солдат сәлемі

  • 0
  • 0

Туған жерден жырақта
Ауылды аңсап жатырмыз.
Бұл күндері, бірақ та,
Бала емеспіз, батырмыз.

Толық

Қарап көріңіз