Өлең, жыр, ақындар

Самайға сәуле түсіп күміс қырау

  • 30.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1598
Самайға сәуле түсіп күміс қырау,
Жетпістің жотасында тұрыс мынау.
Қалдырып балалық пен шалалықты,
Көз салып өткен күнге, құрыстым-ау.
Уақыт өз дегенін тыңдатуда,
Ұршықша ғұмырымда зырлатуда.
Ендігі алаңсыздық алып соғар,
Болмайды бір минут та ұрлатуға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің әкем кім?

  • 0
  • 0

Кеткен бала көшеге
Долданып жылап келді.
Жалғыз жебеу шешеге:
Әкем кім? – деп сұрақ берді.

Толық

Шаруа мен ит

  • 0
  • 0

Бай адамға сараң бір
Күзетем деп қораңды,
Бір Ит келіп жалданды,
Пісірмекші әм нанды,

Толық

Күншіл көкек

  • 0
  • 0

Көктем күні болғанда,
Көкек жүрді орманда.
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» – деп,
Тынбады бip секектеп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар