Өлең, жыр, ақындар

Самайға сәуле түсіп күміс қырау

  • 30.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1518
Самайға сәуле түсіп күміс қырау,
Жетпістің жотасында тұрыс мынау.
Қалдырып балалық пен шалалықты,
Көз салып өткен күнге, құрыстым-ау.
Уақыт өз дегенін тыңдатуда,
Ұршықша ғұмырымда зырлатуда.
Ендігі алаңсыздық алып соғар,
Болмайды бір минут та ұрлатуға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Егерде

  • 0
  • 0

Айуандар арақ ішсе не етер еді? –
Түбіне татулықтың жетер еді.
«Балапан басымен» боп тым-тырақай,
Дүние шыр айналып кетер еді.

Толық

Қуандық пен жуантық

  • 0
  • 0

Заманада ықылым,
Жүні жоқта үкінің
Болған екен бір бала,
Май қаптаған мықынын.

Толық

Емен

  • 0
  • 0

Арпалысып, алысып,
Күзгі желмен гулеген,
Қасарысып, қарысып,
Жапан түзде тұрды емен.

Толық

Қарап көріңіз