Өлең, жыр, ақындар

Жалт етіп қара көзің, көп қарадың

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1629
Жалт етіп қара көзің, көп қарадың,
Сол бір кеш жүрегіме от қаладың.
Қиылып сонша неге қадаласың?
Ұқсатқан маған, әлде жоқ па адамың?
Ұқсатқан маған, әлде жоқ па адамың?
Өзіңсің, бірақ, менің тоқтағаным.
Толқысаң туған айдай таң алдында,
Келеді төсіңе гүл-шоқ қадағым.
Келеді төсіңе гүл-шоқ қадағым,
Өзіңсің аңсап келіп тоқтағаным,
Қадалса қара көзің қарақаттай,
Сол замат шын бақытты боп қаламын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желікпенің желдірмесі

  • 0
  • 0

Мен Желікпе, Желікпе,
Желікпені ел көріп пе?
Желіп келем әлі күн
Мінезіммен елікпе.

Толық

Алтын адам

  • 0
  • 0

Баяғы замандардан Есік қорған –
Сақтарға атамекен бесік болған.
Асқарлы Алатаудың аясында
Бабалар өмір сүріп, өсіп-толған.

Толық

Ақын мен пақыр

  • 0
  • 0

Өмірдің өтпесе де тепкісінде,
Өңінде адамға тән жоқ пішін де.
Қалшылдап күзгі суық жел үргендей,
Пақырың құлап түсті жетпісінде.

Толық

Қарап көріңіз