Өлең, жыр, ақындар

Жалт етіп қара көзің, көп қарадың

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1596
Жалт етіп қара көзің, көп қарадың,
Сол бір кеш жүрегіме от қаладың.
Қиылып сонша неге қадаласың?
Ұқсатқан маған, әлде жоқ па адамың?
Ұқсатқан маған, әлде жоқ па адамың?
Өзіңсің, бірақ, менің тоқтағаным.
Толқысаң туған айдай таң алдында,
Келеді төсіңе гүл-шоқ қадағым.
Келеді төсіңе гүл-шоқ қадағым,
Өзіңсің аңсап келіп тоқтағаным,
Қадалса қара көзің қарақаттай,
Сол замат шын бақытты боп қаламын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі мұжық

  • 0
  • 0

«Уа, Фаддей, аман ба?» «Егор, саулық саған да!
Қалай сүріп жатырсың, дос, өмірді?»
«Тамыр, сірә, білмейсің-ау сорымды!
Өртеп алдым үйімді, Құдай атып табанда,

Толық

Қоқыс

  • 0
  • 0

Тілге тиек – кәдімгі қоқыс бүгін,
Қоқыс үшін қырқысып, шоқысты кім?
Көргенімді бүкпесіз баяндасам,
Түсінерсің бұл ісітің оқыстығын.

Толық

Жақындаған ақырзаман

  • 0
  • 0

Айтыпты бір ақылды адам:
«Жер астынан кеніш түгел
Шыққан кезде жер үстіне,
Болады, – деп, – ақырзаман».

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар