Ауыл мен дауыл
- 0
- 0
Біздің ауыл ауыл еді,
Берекелі қауым еді.
Бір кісінің баласындай
Бір-біріне бауыр еді.
Біздің ауыл ауыл еді,
Берекелі қауым еді.
Бір кісінің баласындай
Бір-біріне бауыр еді.
Шаруалар шықты төзім, шыдамнан,
Судан керген лаңнан:
Бұлақтар мен жылғалар
Тасыған бір кезеңде.
Айналып өте алмайтын бұбұл әсті,
Желегін желбіретіп бір гүл ашты.
Айнала күлімдеген күнге ұласты,
Айнала тамылжыған үнге ұласты,
Бека
Жаттап алгам гений боламба?
Khulan
Жоқ сен бекасыңғой