Жағажай

Айдын да көкпеңбек,
Шалғын да көкпеңбек.
Қыз, жігіт көптен көп
Кеткен бе көктем боп?
Көңіл де тоқиды,
Көлің де толқиды.
Арулар айдында
Аққу боп шолпиды.
Ақ тәндер – құмақта,
Ақ тәндер – шуақта.
Күлкілер күй болып
Келеді құлаққа.
Көрермен атынан
Қызыққа шақырам.
Осы жер – экран,
Осы жер – сахнаң.
Мұнда жоқ жеке жан,
Мұнда жоқ Бекежан.
Қысылмай көтер ән,
Осы жер – операң.
Қыздырған, әне, күн
Қыздардың ақ етін.
Бұралған бұраң бел
Осы жер – балетің.
Кез емес аяңдар,
Тартынба, таян, бар.
Осында – Жібектер,
Осында – Баяндар.
Көңілді ортаң бар,
Айт, қандай қолқаң бар.
Осында – Аймандар,
Осында – Шолпандар.
Көкжиек құбылтып,
Қадайды нұрын тік.
Алау кеш – антракт,
Мұнар түн – шымылдық.
Айрықша, дара жай –
Осылай жағажай.
Қаныңды желпінтіп,
Қалқиды «Қамажай».

---