Ақын мен пақыр
- 0
- 0
Өмірдің өтпесе де тепкісінде,
Өңінде адамға тән жоқ пішін де.
Қалшылдап күзгі суық жел үргендей,
Пақырың құлап түсті жетпісінде.
Көздерің күрсіндірді күлімдесе
Көздерің күрсіндірді күлімдесе,Сөздерің сілкіндірді күбірлесе.
Жанарың жарып өтіп жүрегімді,
Анарың аһ ұрғызды дірілдесе.
Кезіктің күнәдан пәк күнімде сен,
Тез ұқтым тамылжыған үніңді әсем.
Аңсарым ауып қатты құлап түстім,
Жанжарым боларсың деп түбінде сен.
Алайда аспандаған күйің кеше,
Талайға қабағың тас түйілді есе.
Сынбадым, сыңаржақ боп өстім мен де,
Жылдарым өтіп жатты қиын неше...
Көңілдің мәні қайсы күйінбесе?
Өмірдің сәні қайсы сүйінбесе?
Сырық боп кетеді екен қос қайың да,
Шыбық боп бір-біріне иілмесе.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Өте керемет????????????????
Өте керемет ???????????????? -
Асқар Нұрқан
Мәтінде бір қате кетті. - "Болашақтың ойнығын... -
Нария
кушты
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі