Өлген ақынның өзін жерлеуге жиналғандар алдындағы монологі немесе қабір басындағы сөз
- 0
- 0
Бұл дүниенің қызығына тоя алмай,
Жортып жүрген жігіт едім қояндай.
Енді бүгін тас табытта жатырмын,
О, Алла-ай!
Мақсат
Биігіне шығам деп,Армандаған белестің,
Сүйенерім шыдам боп,
Қиындықпен егестім.
Табанымды тіреуге
Тимесе ебі дөңестің,
Кінә тағып біреуге,
Сенен болды демеспін.
Жабырқаған кезде мен
Қабырғаммен кеңестім.
Мақсатыма көздеген
Жетпей тынбақ емеспін.
Аз тірлікке алаң боп,
Шықпай қалса көмескі үн –
Бұл өмірде адам боп,
Неге туып, неге өстім?!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Бұл тағдырдың қаттылығын қараңыз
- 0
- 0
Бұл тағдырдың қаттылығын қараңыз –
Көп жыл бойы қосылмады арамыз.
Жүрегімде алаулады жыр болып,
Желке шашы желбіреген бала қыз.
Өгіздің өкпесі
- 0
- 0
Бізді атамзаманнан Өгіз дейтін,
Шөп салып, жем жегізбейтін.
Жайылым кең болатын,
Ауасы ем болатын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Елдана
Өте керемет өлең -
Қорлан
???????????? -
Бекарыс
Ұнады
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі