Оқуда мақсат не?
Көп жатып, «хатымкер» атын алып
Елге апарып сатуға?
Ә! Бұлай болса керек енді:
Сәлде, шапан киюге;
Көп жатып, «хатымкер» атын алып
Елге апарып сатуға?
Ә! Бұлай болса керек енді:
Сәлде, шапан киюге;
Мақсат болу керек қой әр адымда.
Шын жиһангер болуға жарадың ба?!
Ауылыңнан қанша ұзап шықтың екен,
Артыңа бір бұрылып қарадың ба?!
«Ерте тұрып, жаттығамын, шынығам!
Еңбек етем, таза ауада тынығам!»-
Деген сөзі – құрғақ болып қалады:
Мекен өзі «месқарын» боп барады.
Атақтысың, мансаптысың тек жерде,
Иман, ислам , сабырда жоқ тек сенде,
Орын берер барған жерде төріңді,
Айтшы Ағалар ойладыңба көріңді?...
Жастау едім,
Жарқ-жұрқ еткен нұрлы едім.
Өнер үшін қай тозаққа кірмедім!
Тазартам деп көңілдердің мұржасын,
Арман атты көк теңіздің кемесінде,
Жүзіп келе жатқандай сезіндім де.
Ту сыртымнан өткір пышақ жараласа,
Қалдым ба екен арман қиял жетегінде?
Келгісі келеді мені кеміткісі,
Көрседе көргісі келмейді істеген істі.
Мені төмендеткеннен не шығады?
Құдайым кемсітпесе болғаны.
Алла берсін тілекті,
Тыңдап көрдім жүректі
Журналист болам мен ертең!
Жаны жылы тілі епті.
Мен жырламаймын,
Сырласамын.
Сыры бар замандаспен мұңдасамын.
Асыққан уақытпен,
Арманым асқақ, қол бұлғайды асқардан,
Қиялым самғап, жол іздейді аспаннан,
Жүрегім тулап, қорқады білем, бірақ та,
Жасқанбаймын! арманға жетем аңсаған!
Уақыт зулап өту де,
Менің уақытым келуде,
Шаруаларым көп еді,
Неге үлгердім өмір де?
Армандарым көп еді,
Мақсат болып келеді,
Сол мақсаттың жолында,
Жасым енді он жеті!
Арманым, менің арманым,
Ақиқат қашан боласың?
Өмір деген қас-қағым,
Бәлкім елеусіз қаласың?!
Талай жоба жасадым,
Талай ойды құрадым,
Күні бойы бір өзім,
Жақсы өмірді қаладым!
Сен кетті деп бұл өмір,
Өмір-өзен,
Тоқтатпайды ағасын!
Өтеді күн, тек сенсіз,
Өтеді түн, тек сенсіз!
Тіріңде неге үлгердің?
Кеше ғана бала ең,
Әр ісің есейсең де балаша,
Кімге ғибрат бола алдың?
Адамдардың санатында қалатындай,
Адамдар сені ғибрат тұтатындай,
Мына өмірде түген деген болыпты,
Бұл өмірге түген пайда қосыпты,
Дейтіндей ей, қарағым не істедің?
Өмір-өзен
Жылғасы оның қысқа жол,
Сынақтар сарқылмайтын,
Қиын-қыстау тұрақ ол!
Түзу жүріп, тура бассаң апарады жұмаққа,
Сөзге биік, ісің жақсы иман жанды пенде бол!
Кеш келгенде алыстарды армандаймын,
Сол үшін мен ұйқымды алаңдаймын,
Арман әлемінде мақсат болған құпия,
Тілектерді тек түн келгенде тапқандаймын.
Бұл айлы түн жұлдызбенен жамылған,
Шексіздікке көз тартып еліктірген,
Кел, шырақ тағыма отыр дегендей,
Шақырады сол бір жарық жұлдыз.
Таң бола сала жұлдыз сөнеді,
Сол көз қарас оны алыстан іздеді,
Аспан әлеміне шақырған жердегі күн
Сәулесі кенет сөнген де кім іздеді?
Сол таққа отырсам бір күні мен,
Анау жарық жұлдыз кім десе,
Арсланбек атты ғибрат тұтар Қазақ деп,
Жарық жұлдыз ағып өтті дей ме екен?
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі