Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазады ақындар жиып есін

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 935
Жыр жазады ақындар жиып есін,
Жиып есін, селтеңнен тыйып өзін.
Жанұялы болған соң – кең ұялы,
Қара қамыт мойынға киінесің.
Ақын деген, әрине, биік есім,
Бірақ, оттың басында иілесің.
Қатын менен балаңды аш қалдырып,
Ренжіткің келмейді үй иесін.
Сондықтан да кейбір сәт күйінесің,
Шабытыңды шақырып, шүйілесің.
Бұрқыратып жазасың, шырқыратып,
Өлең мейлі иісін, иімесін.
Алатұғын осы ма сый-үлесім?
Жинағымды ұсынам жиі несін?
Болмаса, аға, жақсы жыр жазбаймын ба,
Аңсап-аңсап оқитын сүйіп өзің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тосқауыл

  • 0
  • 0

Аяз деген қақап тұр,
Аяқ-қолды матап тұр.
Бір амалын таппасаң,
Шынында да шатақ бұл.

Толық

Карлдың қайнар бұлақтары

  • 0
  • 0

Жолың болсын, жолаушы
Сәрсенбінің сәтті күні
Жолға шықтың, жолаушым.
Еліктірген ат дүбірі,

Толық

Жақындаған ақырзаман

  • 0
  • 0

Айтыпты бір ақылды адам:
«Жер астынан кеніш түгел
Шыққан кезде жер үстіне,
Болады, – деп, – ақырзаман».

Толық

Қарап көріңіз