Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазады ақындар жиып есін

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1034
Жыр жазады ақындар жиып есін,
Жиып есін, селтеңнен тыйып өзін.
Жанұялы болған соң – кең ұялы,
Қара қамыт мойынға киінесің.
Ақын деген, әрине, биік есім,
Бірақ, оттың басында иілесің.
Қатын менен балаңды аш қалдырып,
Ренжіткің келмейді үй иесін.
Сондықтан да кейбір сәт күйінесің,
Шабытыңды шақырып, шүйілесің.
Бұрқыратып жазасың, шырқыратып,
Өлең мейлі иісін, иімесін.
Алатұғын осы ма сый-үлесім?
Жинағымды ұсынам жиі несін?
Болмаса, аға, жақсы жыр жазбаймын ба,
Аңсап-аңсап оқитын сүйіп өзің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл он екі ай

  • 0
  • 0

Ақ мақтадай қары бар,
Аязы бар, әні бар.
Дүниені жаңартқан
Қаңтарды сен танып ал.

Толық

Ойға кеттім

  • 0
  • 0

Ойға кеттім өзімді тексеріп көп,
Оңай емес керуен көшке ілікпек.
Жүрер ме екем еленіп ел аузында?
Қалам ба әлде елеусіз естелік боп?

Толық

Қарқара

  • 0
  • 0

Қарқара – бағы жанған жер,
Бабалар ізі қалған жер.
Қарсы кеп орыс патшаға,
Албандар атой салған жер.

Толық

Қарап көріңіз