Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазады ақындар жиып есін

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 704
Жыр жазады ақындар жиып есін,
Жиып есін, селтеңнен тыйып өзін.
Жанұялы болған соң – кең ұялы,
Қара қамыт мойынға киінесің.
Ақын деген, әрине, биік есім,
Бірақ, оттың басында иілесің.
Қатын менен балаңды аш қалдырып,
Ренжіткің келмейді үй иесін.
Сондықтан да кейбір сәт күйінесің,
Шабытыңды шақырып, шүйілесің.
Бұрқыратып жазасың, шырқыратып,
Өлең мейлі иісін, иімесін.
Алатұғын осы ма сый-үлесім?
Жинағымды ұсынам жиі несін?
Болмаса, аға, жақсы жыр жазбаймын ба,
Аңсап-аңсап оқитын сүйіп өзің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйелдер жасарып келеді

  • 0
  • 0

Екі дос кездесті,
Кездескенде не десті:
– Айтайын бір жаңалық,
Жаңалық болғанда – даналық. –

Толық

Бақалар патшалығы

  • 0
  • 0

Немересіне еркелі,
Атасы айтты ертегі:
Жіберсе патша қателік,
Не болар елдің ертеңі?

Толық

Елудегі еркелер

  • 0
  • 0

Жетегінде жылдардың желуменен,
Келіп қапты кемел шақ – елу белең.
Өмір деген ұлы кеш шеруменен,
Желден жүйрік жүйткиді көңіл дөнен.

Толық

Қарап көріңіз