Өлең, жыр, ақындар

Танктер

  • 11.12.2016
  • 0
  • 0
  • 14359
Тажал табан ну шалғынды жайпады,
Алда - майдан, алда - қаза, алда - мұң.
Шойын дене жердің тәнін жаншады
Сездіргендей қасіреттің салмағын.
Қара жердің таспа тіліп жонынан,
Бара жатыр бауырымен қамшы өріп.
Жатыр окоп қызыл қанға шомылған,
Жайрап қалды қанша ғұмыр... Қанша өлік?!
Жер - ананың рең кетіп жүзінен,
Қырғын соғыс қайғы отына ыстады. ...
Майдандағы танктердің ізінен
Маңдайларға талай - талай түсті әжім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасымға

  • 0
  • 3

Ақынның өшті әр демі
Жаныңның сырын бүкпеген,
Бітіпті тірлік сөйлемі
Өлім деген нүктемен.

Толық

Тілек

  • 0
  • 0

Атасақ өлімнің тек атын,
Біреулер алартар көздерін -
Адамның ақырғы сағатын
Жазатын мен үшін кез бе еді?

Толық

Жөргек

  • 0
  • 0

Шырылдап безек қаққан балапандай,
Нәр сұрап тіршіліктен бала таңдай.
Жатқанда жайылып ең астыма кеп,
Жөргегім - кең мекенім алақандай.

Толық

Қарап көріңіз