Өлең, жыр, ақындар

Адам мен хайуан

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1578
Бұл адам өмірге не үшін келеді?
Өмірдің өрісін, кеңісін көреді.
Тамаша табиғат тынысын аялап,
Тәңірдің бұйырған жемісін тереді.
Алдынан ашылып арайлы нұр таңы,
Шуағы шашылып, орайды күлкі, әні.
Мәңгілік жалғайтын тіршілік тынысын,
Ғасырдан-ғасырға тарайды ұрпағы.
Өзекті ойлардың асылын тереді,
Әкелер балаға ақылын береді.
Сол үшін жұмбақты тылсым күш табиғат
Әрқашан адамға бас иіп келеді.
Хайуан өмірге не үшін келеді?
Аузына тигенін жеу үшін келеді.
Өзара тынымсыз тебісіп, өлісіп,
Тек қана күштісі жеңісін көреді.
Аңдарға керегі ұрпақтың жоқ тегі,
Күн көрер бір сәттік тоқтықпен, боқтықпен,
Ал, адам сеніммен мәңгілік жасайды,
Сәулесін себелеп шын бақыт көп күткен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асыл аға

  • 0
  • 0

Біреулер мақтады деп тасымаған,
Біреулер даттады деп жасымаған,
Өзгеге шапағаты шашыраған,
Өмірде сирек туған асыл адам –

Толық

Бүркіт пен өрмекші

  • 0
  • 0

Самғап Бүркіт батырың,
Бұлттан биік Кавказдың бір шыңына,
Қонды-дағы кәрі ағашқа ақырын,
Төмен жақтың көз салды ой-қырына.

Толық

Қартаймас көңіл

  • 0
  • 0

Екеуміздің арамызда асу бар,
Сен – қызыл гүл,
Менің аздап шашым – қар.
Көрсетпеші маған жиі, қарағым,

Толық

Қарап көріңіз