Өлең, жыр, ақындар

Инелік пен құмырсқа

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 6811
Селтеңдеген Инелік
Жазды өткізді сайрандап;
Қарайды енді қайран қап,
Суық күзден именіп.
Дала қурап, семді шөп,
Жарқын күндер енді жоқ.
Жапырақ жақсы сый еді,
Әрі тамақ, үй еді.
Суық қыс кеп, бәрі өтті:
Жоқтық тартып шалғайдан,
Енді Инелік салмайды ән,
Аш қарынның зары өтті.
Қайғы буып шаттығын,
Құмырсқаға шақты мұң:
«Мейірімің мәлім-ді,
Жинайын күш-әлімді.
Жаз шыққанша күліп күн,
Тамақ беріп жылытқын».
«Қиын екен жағдайың,
Не бітірдің жаздайын?» –
Деді Құмырсқа күліп бір.
«Қызық қуған кез бір бұл:
Мамық төсек – көк шалғын,
Ән салумен өтті әр күн,
Бас айналып, көз тұнды!».
«Ах, солай ма?» «Тап солай,
Ала жаздай ән салғам».
«Әнші болсаң, бар, қалқам,
Билей бергін тоқтамай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйықта, бөпем

  • 0
  • 0

Күлкің сенің таң нұрындай арайлы,
Тереземнен сәуле болып тарайды.
Мойныма сен еркелеп кеп асылсаң,
Болашағым бақытымдай қарайды.

Толық

Телефон

  • 0
  • 0

Әлі отырмын телефонды күзетіп,
Естілмейді ешбір дыбыс ыз етіп.
Қанша уақыт күткеніме үмітті,
Кеткендей бір көктем мен жаз, күз өтіп.

Толық

Асыға берем

  • 0
  • 0

Өмірде менің көздеген
Шоқысы биік шыңым бар.
Жасырып жүрген өзгеден
Аяулы арман, сырым бар.

Толық

Қарап көріңіз