Өлең, жыр, ақындар

Инелік пен құмырсқа

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 5973
Селтеңдеген Инелік
Жазды өткізді сайрандап;
Қарайды енді қайран қап,
Суық күзден именіп.
Дала қурап, семді шөп,
Жарқын күндер енді жоқ.
Жапырақ жақсы сый еді,
Әрі тамақ, үй еді.
Суық қыс кеп, бәрі өтті:
Жоқтық тартып шалғайдан,
Енді Инелік салмайды ән,
Аш қарынның зары өтті.
Қайғы буып шаттығын,
Құмырсқаға шақты мұң:
«Мейірімің мәлім-ді,
Жинайын күш-әлімді.
Жаз шыққанша күліп күн,
Тамақ беріп жылытқын».
«Қиын екен жағдайың,
Не бітірдің жаздайын?» –
Деді Құмырсқа күліп бір.
«Қызық қуған кез бір бұл:
Мамық төсек – көк шалғын,
Ән салумен өтті әр күн,
Бас айналып, көз тұнды!».
«Ах, солай ма?» «Тап солай,
Ала жаздай ән салғам».
«Әнші болсаң, бар, қалқам,
Билей бергін тоқтамай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Автобус

  • 0
  • 0

Бара жатқан тізіліп,
Автобусқа қызығып,
Дейді тұрып баласы:
– Әке, әке, қарашы,

Толық

Айгүлім

  • 0
  • 0

Қазақтың сен қызы емессің жай бірі,
Үнің мақпал, жанарыңда ай нұры.
Аққу болып қондың менің көліме,
Аялайды арманымның айдыны.

Толық

Кісінің аттамаған ала жібін

  • 0
  • 0

Кісінің аттамаған ала жібін,
Момақан ұлы жүздің баласымын.
Іні деп келген жанның інісімін,
Аға деп таныр болса, ағасымын.

Толық

Қарап көріңіз