Өлең, жыр, ақындар

Инелік пен құмырсқа

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 6728
Селтеңдеген Инелік
Жазды өткізді сайрандап;
Қарайды енді қайран қап,
Суық күзден именіп.
Дала қурап, семді шөп,
Жарқын күндер енді жоқ.
Жапырақ жақсы сый еді,
Әрі тамақ, үй еді.
Суық қыс кеп, бәрі өтті:
Жоқтық тартып шалғайдан,
Енді Инелік салмайды ән,
Аш қарынның зары өтті.
Қайғы буып шаттығын,
Құмырсқаға шақты мұң:
«Мейірімің мәлім-ді,
Жинайын күш-әлімді.
Жаз шыққанша күліп күн,
Тамақ беріп жылытқын».
«Қиын екен жағдайың,
Не бітірдің жаздайын?» –
Деді Құмырсқа күліп бір.
«Қызық қуған кез бір бұл:
Мамық төсек – көк шалғын,
Ән салумен өтті әр күн,
Бас айналып, көз тұнды!».
«Ах, солай ма?» «Тап солай,
Ала жаздай ән салғам».
«Әнші болсаң, бар, қалқам,
Билей бергін тоқтамай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар екен ғой...

  • 0
  • 0

Мына дүние деп жүрсем тар екен ғой,
Шетсіз-шексіз кең әлем шар екен ғой.
Ата даңқын аяққа таптатпайтын
Бар екен ғой жігіттер, бар екен ғой.

Толық

Түсіме көр кіресің

  • 0
  • 0

Жаным-ау, түсіме сен көп кіресің,
Ерекше сыңғыр қағып, көп күлесің.
Алыстан алаулаған арманым-ай,
Қаншама қиялдаған өтті кешім?

Толық

Шаруа мен балта

  • 0
  • 0

Ұста бірде Балтасына жекірді,
Ашуланды болмаған соң өтімді:
Өзі әр нәрсе шабады,
Балтаға айып тағады:

Толық

Қарап көріңіз