Өлең, жыр, ақындар

Аңшы қоян

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1762
Біраз аңдар келісіп,
Аюды ұстап алды да,
Сазға жығып салды да,
Жатты өзара бөлісіп,
Әр тұсты әркім қармасты,
Ал, Қоян кеп құлағына жармасты.
«Уа, қыли сен күшік, –
Деді шулап, – сіңді қандай еңбегің?
Аңшылардан сені ешкім де көрмеген»
« Ей туғандар, –деді Қоян, –мен деген
Ен тоғайдан оны үркітіп ерлегем
Алдарыңа аз ба айдап келгенім
Достарыңды ұнатқан»
Мұндай мақтан болса да аян әріден,
Бір қызығы бәрінен –
Сол Қоянға үлес тиді құлақтан.
* * *
Мақтаншаққа ел күледі,
Бірақ, олар үлеске ие үнемі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шеге

  • 0
  • 0

Жол үстінде Шеге жатты,
Шаңды қауып, шөге жатты.
Жүк тиеген бір машина
Баса-көктеп келе жатты.

Толық

Сатирик Садықбек

  • 0
  • 0

Қасында екі баласы,
Қырықта жасы, шамасы,
Одаққа келді бір әйел,
Ақысы бардай аласы.

Толық

Боранда

  • 0
  • 0

Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.

Толық

Қарап көріңіз