Өлең, жыр, ақындар

Аңшы қоян

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1794
Біраз аңдар келісіп,
Аюды ұстап алды да,
Сазға жығып салды да,
Жатты өзара бөлісіп,
Әр тұсты әркім қармасты,
Ал, Қоян кеп құлағына жармасты.
«Уа, қыли сен күшік, –
Деді шулап, – сіңді қандай еңбегің?
Аңшылардан сені ешкім де көрмеген»
« Ей туғандар, –деді Қоян, –мен деген
Ен тоғайдан оны үркітіп ерлегем
Алдарыңа аз ба айдап келгенім
Достарыңды ұнатқан»
Мұндай мақтан болса да аян әріден,
Бір қызығы бәрінен –
Сол Қоянға үлес тиді құлақтан.
* * *
Мақтаншаққа ел күледі,
Бірақ, олар үлеске ие үнемі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаңбақ қыз

  • 0
  • 0

Қыз бопты бір ертеде,
Ішпейді екен тамақты.
Ысырыпты еркелеп,
Тамағы бар табақты.

Толық

Албанға

  • 0
  • 0

Райымбек секілді батыр берген,
Мұқағали секілді ақын берген.
Албан елі қашанда қасиетті,
Сондықтан да, жаныма жақын көргем,

Толық

Қос көгершін

  • 0
  • 0

Көңілдері қуанышқа тола тым,
Жарасымды қос Көгершін болатын.
Жалғызілік кәрі кемпір үйінің
Терезесі алдына кеп қонатын.

Толық

Қарап көріңіз