Өлең, жыр, ақындар

Аңшы қоян

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1719
Біраз аңдар келісіп,
Аюды ұстап алды да,
Сазға жығып салды да,
Жатты өзара бөлісіп,
Әр тұсты әркім қармасты,
Ал, Қоян кеп құлағына жармасты.
«Уа, қыли сен күшік, –
Деді шулап, – сіңді қандай еңбегің?
Аңшылардан сені ешкім де көрмеген»
« Ей туғандар, –деді Қоян, –мен деген
Ен тоғайдан оны үркітіп ерлегем
Алдарыңа аз ба айдап келгенім
Достарыңды ұнатқан»
Мұндай мақтан болса да аян әріден,
Бір қызығы бәрінен –
Сол Қоянға үлес тиді құлақтан.
* * *
Мақтаншаққа ел күледі,
Бірақ, олар үлеске ие үнемі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтшы

  • 0
  • 0

Сүйіктім менің, сөзіме сенгін,
Бір сәт те болса, қасыма келгін.
Бір сәт те болса, қалуың үнсіз –
Мақұлдап мені, сүюің мінсіз.

Толық

Бүркіт пен құрт

  • 0
  • 0

Биік талдың бұтағына жабысып,
Тербетіліп тұрды Құрт.
Жүрген Бүркіт одан-дағы әрі ұшып,
Жоғарыдан мазақ етіп күлді күрт:

Толық

Жел

  • 0
  • 0

Жүйткіді қатты жел деген
Елсіз де
Өңсіз жерменен.
Ышқынып,

Толық

Қарап көріңіз