Өлең, жыр, ақындар

Аңшы қоян

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1503
Біраз аңдар келісіп,
Аюды ұстап алды да,
Сазға жығып салды да,
Жатты өзара бөлісіп,
Әр тұсты әркім қармасты,
Ал, Қоян кеп құлағына жармасты.
«Уа, қыли сен күшік, –
Деді шулап, – сіңді қандай еңбегің?
Аңшылардан сені ешкім де көрмеген»
« Ей туғандар, –деді Қоян, –мен деген
Ен тоғайдан оны үркітіп ерлегем
Алдарыңа аз ба айдап келгенім
Достарыңды ұнатқан»
Мұндай мақтан болса да аян әріден,
Бір қызығы бәрінен –
Сол Қоянға үлес тиді құлақтан.
* * *
Мақтаншаққа ел күледі,
Бірақ, олар үлеске ие үнемі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғалдақтар жыры

  • 0
  • 0

Қуқыл тартып құмда күйген шөптердің
Арасында біздер бірге солсақ та,
«Қызғалдақтан енді қалар жоқ белгі», –
Деген адам жаңылады сол шақта.

Толық

Серік

  • 0
  • 0

Жаздан кейін Серікті
Кімдер қайдан көріпті?
Жайлаудан ол қалаға
Қап-қара боп келіпті.

Толық

Жалғыздық

  • 0
  • 0

«Асты қорлама – құстырады,
Ерді қорлама – тыштырады».
Деген сөзді қандай қатын
Құлағына қыстырады?

Толық

Қарап көріңіз