Өлең, жыр, ақындар

Ара мен шыбындар

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1321
Екі Шыбын қамданды ұшуға алыс елдерге,
Бірге ұш деп Араны да шақырды.
Тоты олрға сол жерде
Сырттай мақтап жырақты, бастарын да қатырды.
Шынында да аянышты жай еді:
Өз елінде бұларды
Қуып есін шығарды;
Тіпті бар ғой (ұялса адам қайтеді,
Ақымағы – ол үйдің):
Дәмі шырын тағамдарды сордырмай,
Дастарқанға қондырмай,
Шынылармен бетін бүркеп қориды,
Ал, лашықта өрмекшілер ториды.
«Жолың болсын, – деді Ара ілмектеп, –
Ал, маған
Өз жерімнен артық мекен болмаған.
Балыммен-ақ бөленгем зор құрметке –
Мейлі, кете беріңдер, ілеспеймін дүрмекке,
Болмасаңдар пайдалы еш жерге де,
Жақпайсыңдар елге де.
Қуанып тек өрмекшілер онда да,
Күтіп тұрар тор ғана.
Өз жерінде пайдалы еңбек еткендер
Елін тастап кеткен бе?
Пайдалы іс істеп сірә көрмеген,
Басқа жаққа барғысы кеп тұрады.
Бар жерде де жексұрын ғой ол деген,
Ондайларға кім қошемет қылады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл

  • 0
  • 0

Асан мен Үсен гүл екті
Алқызыл, сары, көкпеңбек.
Түрініп жеңді, білекті,
Ерінбей ұзақ етті еңбек.

Толық

Қонақ қоян

  • 0
  • 0

Қоян тым шаршап кірді,
Жатуды аңсап кірді.
Қонақүй әкімшісі
Қасарып Қарсақ тұрды:

Толық

Тілім менің

  • 0
  • 0

Қазақи қасиетті тілім менің,
Ән салып өз тілімде күлімдедім.
Жиһанға жетіп жатты үнім менің,
Жоғалсаң, не болады күнім менің?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар