Өлең, жыр, ақындар

Ара мен шыбындар

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1344
Екі Шыбын қамданды ұшуға алыс елдерге,
Бірге ұш деп Араны да шақырды.
Тоты олрға сол жерде
Сырттай мақтап жырақты, бастарын да қатырды.
Шынында да аянышты жай еді:
Өз елінде бұларды
Қуып есін шығарды;
Тіпті бар ғой (ұялса адам қайтеді,
Ақымағы – ол үйдің):
Дәмі шырын тағамдарды сордырмай,
Дастарқанға қондырмай,
Шынылармен бетін бүркеп қориды,
Ал, лашықта өрмекшілер ториды.
«Жолың болсын, – деді Ара ілмектеп, –
Ал, маған
Өз жерімнен артық мекен болмаған.
Балыммен-ақ бөленгем зор құрметке –
Мейлі, кете беріңдер, ілеспеймін дүрмекке,
Болмасаңдар пайдалы еш жерге де,
Жақпайсыңдар елге де.
Қуанып тек өрмекшілер онда да,
Күтіп тұрар тор ғана.
Өз жерінде пайдалы еңбек еткендер
Елін тастап кеткен бе?
Пайдалы іс істеп сірә көрмеген,
Басқа жаққа барғысы кеп тұрады.
Бар жерде де жексұрын ғой ол деген,
Ондайларға кім қошемет қылады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көз алдымда елесің

  • 0
  • 0

Күні-түні көз алдымда елесің,
Жүрегімде жатталумен келесің.
Асығамын жеткенімше өзіңе,
Асып небір асқар таулар белесін.

Толық

Ер қоян

  • 0
  • 0

Бірде қоян білекті түріп алды,
Сөйтті де тракторға мініп алды.
Төрт түлкіні байлап төрт дөңгелекке,
Масаттана қарқылдап күліп алды.

Толық

Кім қандай ғұмыр кешкен

  • 0
  • 0

Отыз бес жыл,
Отыз бесінші көктемім.
Отыз бес жыл – уақыт қой көп керім.
Отыз бес жыл қуарып,

Толық

Қарап көріңіз