Жанымның бар ма дауасы?

Тәнімнің емес, жанымның бар ма дауасы?
103 те жүрген жандардың бар ма шарасы?
Бір ысып алып, бір күйген сорлы денемнің
Қарсылыққа жетпейді оның шамасы.

Қаңсырап жатқан жоқ, қаңсырау ішімде,
Шашырап жатқан жоқ, шашырау күшімде.
Қаңсырау, шаңшу да сырт қалар
Әлемде ем-дом жоқ жандүние үшін де.

Жұтқанмен таза ауа жүрекке жетпейді,
Кеудемде сыз - күйік, кет десем кетпейді.
Тұншығып барамын, тынысым тарыла
Жүректе жанған от, өршігіп көктейді.

Ғұмырым аз болсын, бекетім көп мейлі,
Өзгелер сыртымнан күнәсі көп дейді .
Мен түскен жанған от
Басқасы шет жатқан шоғынан өтпейді.

Кінәні артамыз, бағыңа қарамай,
Күмәнді етеміз, арың да санамай.
Балағат, әйбәттап өзгені аламыз
Өзіміз бір адал жан, баладай.

Ем іздеп жүргенде кезекті әндерден,
Өлеңім жаныма шыңымен сән берген.
Қымқуыт өмірдің көшіне еремін
Сарынды ойлардан әлденем.

Мендегі жазулар жүректің жазуы,
Кім үшін, кімге деп болмасын қазуы.
Ешкімге соқпайтын, ешкімге жетпейтін
Өзіме ғана тиіетін бар екен аз уы.

---