Өлең, жыр, ақындар

Түнгі қала...

Түнгі қала... Шамдары жарқыраған...
Дәл осындай ұнайды қалпы маған.
Әуеніме үйлескен түн-тыныштық
Сиып кетер өзіне жарты ғалам.

Иісі де сағыныш иісіндей,
Үнсіздікке әлемім жиі сіңбей.
Сезіміме жаралған жан дүние
Сағынуда жанарым сәт ілінбей.

Кеудеме махаббатым үңіліп... Ұмытылды.
Жанарыма ұмыт болған сыры тыңды.
Әңгүдікке теңелген сезім байғұс
Сағынышқа оранып болды жынды.

Қойнына сап, түн әлемін үгітті,
Өлтіріп ап, қоя салдым үмітті.
Таң бозарып атуға шақ қалғанда
Шапағы кеп қара мұңды жібітті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

" Жақұтым-ұлым"

  • 0
  • 0


Мендегі байлық, жақұтым -ұлым,
Мендегі арман- бақыты оның.
Балалық балғын шақтарын сенің
Ертегі елі болсыншы ұлым.

Толық

Тастанды бала.

  • 0
  • 1

Қалайша қиып тастап кеттің ана?
Қай жерден тыныштық пен таптын пана?
9 ай, 9 күнде жаныңда бо(лы)п
Білген-ем жатырында сені ғана

Толық

Қыз дегенің

  • 0
  • 0

Қыз дегенің сенің анаң кешегі
Олар адал, олар батыл деседі
Сен де болсаң сол анадан туғансын
Қайығында ескегімен еседі

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер