Өлең, жыр, ақындар

Түнгі қала...

Түнгі қала... Шамдары жарқыраған...
Дәл осындай ұнайды қалпы маған.
Әуеніме үйлескен түн-тыныштық
Сиып кетер өзіне жарты ғалам.

Иісі де сағыныш иісіндей,
Үнсіздікке әлемім жиі сіңбей.
Сезіміме жаралған жан дүние
Сағынуда жанарым сәт ілінбей.

Кеудеме махаббатым үңіліп... Ұмытылды.
Жанарыма ұмыт болған сыры тыңды.
Әңгүдікке теңелген сезім байғұс
Сағынышқа оранып болды жынды.

Қойнына сап, түн әлемін үгітті,
Өлтіріп ап, қоя салдым үмітті.
Таң бозарып атуға шақ қалғанда
Шапағы кеп қара мұңды жібітті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыз дегенің

  • 0
  • 0

Қыз дегенің сенің анаң кешегі
Олар адал, олар батыл деседі
Сен де болсаң сол анадан туғансын
Қайығында ескегімен еседі

Толық

Сүйем дедіңіз...

  • 1
  • 0

Сүйем дедіңіз... Дәл қазір онда
қайдасыз?
Асырып түсті ме, басқа бір адам
айласын ?

Толық

Жас тамып тағы жанардан

  • 1
  • 0

Жас тамып тағы жанардан,
Жоғалып кетті сан арман.
Мендегі сезім құрақтан
Сендегі бақыт жамалған.

Толық

Қарап көріңіз