Өлең, жыр, ақындар

Түнгі қала...

Түнгі қала... Шамдары жарқыраған...
Дәл осындай ұнайды қалпы маған.
Әуеніме үйлескен түн-тыныштық
Сиып кетер өзіне жарты ғалам.

Иісі де сағыныш иісіндей,
Үнсіздікке әлемім жиі сіңбей.
Сезіміме жаралған жан дүние
Сағынуда жанарым сәт ілінбей.

Кеудеме махаббатым үңіліп... Ұмытылды.
Жанарыма ұмыт болған сыры тыңды.
Әңгүдікке теңелген сезім байғұс
Сағынышқа оранып болды жынды.

Қойнына сап, түн әлемін үгітті,
Өлтіріп ап, қоя салдым үмітті.
Таң бозарып атуға шақ қалғанда
Шапағы кеп қара мұңды жібітті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы рет...

  • 0
  • 0

Тамшылап аққан көз жасы
Жұбатар емес жүрегін.
Нүктеге айналған тұлғасы
Ғайыпқа бастап тілегін...

Толық

Мен сенің еркеңмін

  • 0
  • 0

Мен сенің еркеңмін, күлкісі жиылмас,
Мен сенің еркеңмін,
Еркелігі тиылмас,
Сен Мені күніне теңейсін

Толық

" Жақұтым-ұлым"

  • 0
  • 0


Мендегі байлық, жақұтым -ұлым,
Мендегі арман- бақыты оның.
Балалық балғын шақтарын сенің
Ертегі елі болсыншы ұлым.

Толық

Қарап көріңіз