Туған жермен тілдесу
- 0
- 0
Қаға, қаға қанатымен шарықтайды,
Кеңдігінен кеңістіктің жалықпайды.
Қарғаның да, қыранның да аспаны бір,
Бірі төмен, бірі биік қалықтайды.
Хор қызы жерге түскен пейіштегі...
Хор қызы жерге түскен пейіштегі,Ақ сәулеңнен Айға айналды көр іштегі.
Қанатыңды Ібіліс кеп сындырды ма?
Нұр жүзіңнен көруші едім періштені.
Ханшайымым, жүрегімнің тағындасың,
Сарқырама — сағынышым, ағын — жасым!
Аппақ гүлім көз жасымнан суарылған,
Енді міне, басқа үйдің бағындасың.
Қарай-қарай жанарыңды жарық қылдым,
Жүре-жүре көшелерді жалықтырдым.
Аққуымды жоғалтқан сол тар көшеден,
Аққуымның көлеңкесін жолықтырдым.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қара шал...
- 0
- 0
Жел тербеген жусан, шалғын биіне,
Қарап тұрып сағынышым үйіле,
Асығамын өткеніме кешегі,
Балалығым қалған сонау үйіме.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі