Өлең, жыр, ақындар

Сен кеткелі...

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 164
Бұл әлем қап-қара тас түнек,
Қара бақ, қара жер, қара құм.
Әлем — от, жүрегім мұп-мұздай,
Сұп-суық оттарға жанатын.
Сендегі әлемге барар ем,
Жаралы жаным да, қанатым.
Отырмын жалғыздық жамылып,
Жетімдік сездірген қара түн.
Бұл әлем қара мұң...
Бұл әлем қараша күз ғана,
Жапырақ жүрегім сарғайды.
Күтеді жап-жасыл бақтарды,
Көктемге ұмтылған тал қайғы.
Даланың әжімі көбейіп,
Ағаштар жөтеліп қартайды.
Бұлттардан күн нұры көрініп,
Тығылып тағы да алдайды.
Бәрі де сарғайды...
Сендегі көктемгі аймақтан,
Кей кезде ән салып құс өтер.
Сенемін, жапырақ жайқалып,
Көктем кеп, бұл маңнан күз өтер.
Бұл бақты аралап сарғайған,
Мүлдем бір бейтаныс қыз өтер.
Бұл маңнан көктемге кетсем де,
Жүрегім бұл күзді күзетер.
Мәңгілік күзетер...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз қоштасқан күз...

  • 0
  • 0

Жыламашы жетім қайың, жесір күз,
Жек көрмеші, болдық неге, кесір біз!?
Кешір мені жапырақ қыз, қайың қыз...
Кешір мені, Ай мен жұлдыз, кешір күз!

Толық

Тығылып тамшылар бұл төске...

  • 0
  • 0

Тығылып тамшылар бұл төске,
Жиылып төгілер пәк моншақ.
Жас терек, бәйтерек, жүз отын,
Болашақ, бала шақ, шақтан шақ.

Толық

Күн суыды, суыды нұр...

  • 0
  • 0

Күн суыды, суыды нұр...
үсіген бе,
жұлдыздарым дірдектеген?..
Қанатының ақ сәулесін жылыта алсам

Толық

Қарап көріңіз