Өлең, жыр, ақындар

Түлкі мен жүзім

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2522
Кірді аш Түлкі жүзімдіктің ішіне,
Тұрды жеміс алауланып, мөлдіреп.
Қу сұмпайы көзін сүзе төнді кеп,
Қандай тәтті, жақұттай-ау түсі де!
Айыбы сол – жоғарыда өздері,
Алар емес қолына тез түсіре.
Көргенімен көздері,
Тиер емес тісіне.
Сағат өтті, еш тындырған жоқ ісі,
Дымы құрып, деді сонда: «Түсіндім,
Құбылтқанмен түсін мың,
Көк екен ғой – жетілмеген жемісі,
Тұтып қалар тісіңді».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көркіңе сеніп

  • 0
  • 0

Көркіңе сеніп,
Құбыла берме.
Желікке еріп,
Жығыла берме.

Толық

Қордай

  • 0
  • 0

Қордайдың жері қандай тұнып тұрған?
Күндері көтерілген күліп қырдан.
Самалы жан сергітіп, тынықтырған,
Көңілде кірбің болса, ұмыттырған.

Толық

Ұлбикенің соңғы әні

  • 0
  • 0

Дүлдүл ем Ошақтыда дара туған,
Ол баста ақын болып жаратылған.
Құйылған көмейімнен сұлу сөздер,
Үш жүздің баласына таратылған.

Толық

Қарап көріңіз