Өлең, жыр, ақындар

Тордағы аю

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1006
Қорбаңбай
Торға түсті – сор қандай!
Ажалменен алыстан қылжаңдасаң қылжаңда,
Қорқынышты ол қасыңа кеп тұрғанда.
Еш өлгісі келмей, Аю толғанды-ай.
Төбелестен қашпас еді тап қазір,
Өзі торға шырмалып,
Жан-жағынан ұр да жық
Сойыл, мылтық және иттер қаптап жүр.
Қалмаған соң нар күші,
Енді Аюдың келді ақылмен алғысы.
Деді аңшыға: «Достым, қандай күнәмен
Айыптымын мына мен?
Неге менің басымды сен алмақсың?
Ел өсегін тыңдай ма әлде құлағың?
Басқашамын, қарар болсаң аңдап шын,
Иланбасаң, көршілерден сұрағын,
Маған ғана барлық аңның ішінде
Ешкім кінә тақпайды,
Өлі адамға тимейді деп мақтайды».
«Рас, – деді аңшы қатқыл пішінде, –
Марқұмдарға керегі де сол еді;
Кезіккендер оңды ма?
Сенен аман құтылғаны болды ма?
Өліні жеп орнына,
Тірілерге тимегенің жөн еді».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәйтерек

  • 0
  • 0

Бәйтерек арудай бұралып,
Барынша биіктеп өседі.
Басынан біртіндеп қуарып,
Тірлігі төменге көшеді.

Толық

Қалмақбаев

  • 0
  • 0

Жақсы менен жаманды салмақтайық,
Артық туған ағаны ардақтайық.
Бір кездері жойылған жоңғарлардай,
Көрінбей қайда кеттің, Қалмақбаев?

Толық

Таптық біздер

  • 0
  • 0

Бірімізді-біріміз білмесек те,
Батыл кірдің үйіме бір кезекте.
Құлай тыңдап сөзіңді мен де бірден,
Тарта бердің өзіңе ер көңілмен.

Толық

Қарап көріңіз