Өлең, жыр, ақындар

Тордағы аю

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 996
Қорбаңбай
Торға түсті – сор қандай!
Ажалменен алыстан қылжаңдасаң қылжаңда,
Қорқынышты ол қасыңа кеп тұрғанда.
Еш өлгісі келмей, Аю толғанды-ай.
Төбелестен қашпас еді тап қазір,
Өзі торға шырмалып,
Жан-жағынан ұр да жық
Сойыл, мылтық және иттер қаптап жүр.
Қалмаған соң нар күші,
Енді Аюдың келді ақылмен алғысы.
Деді аңшыға: «Достым, қандай күнәмен
Айыптымын мына мен?
Неге менің басымды сен алмақсың?
Ел өсегін тыңдай ма әлде құлағың?
Басқашамын, қарар болсаң аңдап шын,
Иланбасаң, көршілерден сұрағын,
Маған ғана барлық аңның ішінде
Ешкім кінә тақпайды,
Өлі адамға тимейді деп мақтайды».
«Рас, – деді аңшы қатқыл пішінде, –
Марқұмдарға керегі де сол еді;
Кезіккендер оңды ма?
Сенен аман құтылғаны болды ма?
Өліні жеп орнына,
Тірілерге тимегенің жөн еді».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үй иесі мен тышқандар

  • 0
  • 0

Ұры шығып үйіңнен,
Кім екенін білмесең,
Күдік артқан күйіңмен,
Көрінгенге жала дауып жүрме сен.

Толық

Ләйлішаш

  • 0
  • 0

– Ей, Ләйлішаш, Ләйлішаш,
Неден ұзын бұрымың?
– Көлеңкемде саялы
Алсын жұртым тынымын.

Толық

Түлкі мен тиін

  • 0
  • 0

Кездесіп қап орманда,
Түлкі айтты:
– Тиін-ау,
Тоқсан тоғыз айлам бар,

Толық

Қарап көріңіз