Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама мен бұлақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1419
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,
Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын қасіреті

  • 0
  • 0

Қырандарда қыран бар самғайтұғын,
Самғайтұғын биікке, талмайтұғын.
Оларда да бар шығар әлжуаздар
Тышқан аулап, өзегін жалғайтұғын.

Толық

Шаруа мен балта

  • 0
  • 0

Ұста бірде Балтасына жекірді,
Ашуланды болмаған соң өтімді:
Өзі әр нәрсе шабады,
Балтаға айып тағады:

Толық

Директор туралы деректер

  • 0
  • 0

Басшыларға жағынып жүріп,
Барын беріп, жалынып жүріп,
Бәкең білдей директор болды,
Директор емес, ерек пір болды.

Толық

Қарап көріңіз