Ақынға
- 0
- 0
Емес бұл саған менің жағынуым,
Немесе тәңір тұтып табынуым,
Түсіне біле-білген адам болса,
Ағынан ақтарылып жарылуым.
Сарқырама мен бұлақ
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарлығаш пен құзғын
- 0
- 0
Жанып жатты көлдің беті лапылдап,
Құзғын оған келді де ұшып жақындап,
Тез өртеніп кетсін деп,
Орны құрғап кепсін деп,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Нұрлыбек
Өте керемет өлең екен, маған ұнады -
алика
норм -
Айару
Адемы -
Шадияр
Рахмет -
Камила
Өтте күшті
- Есбол Бозан
- Есбол Бозан
- Нарша Булгакбаев
- Джон Максвелл
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі