Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама мен бұлақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1511
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,
Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұлулар

  • 0
  • 0

О, сұлулар, сұлулар,
Жүздеріңде жылу бар.
Күлкілерің құдірет –
Көңілді тез бұру бар.

Толық

Тәкаппар терек

  • 0
  • 0

Тоғайда бір Терек тұрды,
Өзге ағаштан ерек тұрды.
Өйткені, ол биік тұрды,
Көкте бұлтқа тиіп тұрды.

Толық

Айналайын, анашым!

  • 0
  • 0

Айналайын, анашым –
Әлемдегі жан асыл.
Ет жүрегің елжіреп,
Құшағыңа аласың.

Толық

Қарап көріңіз