Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама мен бұлақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1497
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,
Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана тілім

  • 0
  • 0

Ана тілін білмесең,
Қадірлісің кімге сен?
Өзге тілге шырмалып,
Адасасың бірге сен.

Толық

Жанұя

  • 0
  • 0

Сенде де бар жанұя,
Менде де бар жанұя.
Үлкенде де, кішіде,
Жанұя – бар кісіде.

Толық

Менің махаббатым

  • 0
  • 0

Көрдім сені көктемде,
Жаңбыр жауып өткенде,
Бара жаттың көтеріп қолшатырды.
Табиғаттың ғажабы-ай,

Толық

Қарап көріңіз