Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама мен бұлақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1387
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,
Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анашым

  • 0
  • 0

Алтыным, анашым,
Жарқыным, анашым,
Өзіндей асыл жан бар ма?
Осынау ғаламда,

Толық

Кешіккен көктем

  • 0
  • 0

Бұл аспанның түбі түсіп кеткен бе?
Жете алмайа-ақ қойдым сұлу көктемге.
Жапалақ қар жауады кеп, жауады,
Қызғалдақтар құлпыратын көк белде.

Толық

Байжомарт бағы

  • 0
  • 0

Қарой – менің көңілімде, қанымда,
Қарой – менің жүрегімде, жанымда.
Етек жиып, ес білгеннен
Қаройдың

Толық

Қарап көріңіз