Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама мен бұлақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1400
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,
Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Періштем

  • 0
  • 0

Кейбір түн ішінде
Түсіме кіресің.
Періште пішінде
Көк кезіп жүресің.

Толық

Мүсін

  • 0
  • 0

Қайда барсам – көз алдымда бір мүсін
Қиялыма қанат беріп жүр мүсін.
Жақсылықтың жаршысындай көремін
Сыңғыраған саф күмістей күлкісін.

Толық

Күйші қыздың толғауы

  • 0
  • 0

Домбыра, қобыз, сені ойнатамын,
Толғау сап, төңіректі ойлатамын.
Тіліңді түсінерлік адам болса,
Түбіне жүрегінің бойлатамын.

Толық

Қарап көріңіз