Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама мен бұлақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1484
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,
Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайлауда

  • 0
  • 0

Өткізген ем аз күнді,
Жайлау қандай тым қызьқ.
Деді атам: «Бас білдір», –
Асау тайға мінгізіп.

Толық

Досыма

  • 0
  • 0

Болса кімнің досы көп,
Көңілінің қошы көп.
Айта аламыз кімдерді
Нағыз осы досы деп?

Толық

Анама хат

  • 0
  • 0

Айналайын анашым,
Ақылы асқан данасың.
Дүниеде жоқ шығар,
Сенен өткен жан асыл.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар