Қасқыр мен тышқан
- 0
- 0
Дүрліктіріп отарды,
Қасқыр қойды бір түкпірге апарды.
Қонаққа емес, белгілі:
Қой терісін сыпырды да қомағай,
Сарқырама мен бұлақ
Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):
«Неткен ғажап? Суың да мол емес көз салатын,
Көрем, бірақ, келіп жатқан елді көп,
Түсінбеймін соны шын,
Неге сені ұнатады ел?» «Ем үшін», –
Деді бұлақ мөлдіреп.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Мәңгі тірі
- 0
- 0
Мың тоғыз жүз жиырма төрт
Неткен ауыр жыл еді?
Халық жанын қинап дерт,
Қайғы құшты жүрегі.
Қойлар мен иттер
- 0
- 0
Әйтеуір бір отарда
Қасқыр жөнсіз салмасын деп ойранды,
Қорадағы қорғасын деп Қойларды,
Иттің санын арттырды тез қатарда.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Камила , Аружан
Аруаа -
Erras
Не понравилось -
Сапарғали Бегалин
Өлеңдерден -
Кушьы
Куш
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі