Тұншыққан торғайлар
- 0
- 0
Қара түтін қақтаған
Қала үстінде қаптаған
Торғайлар толып жүрді,
Талдан-талға қонып жүрді,
Қонақ қоян
Қоян тым шаршап кірді,Жатуды аңсап кірді.
Қонақүй әкімшісі
Қасарып Қарсақ тұрды:
– Орын жоқ, өл деймісің?
Айтқанға сенбеймісің?
Жолдамаң есеп емес,
Қаптап жүр сендей мүсін.
Қоянның қиналғанын,
Қайтуға жиналғанын
Қу Түлкі көріп қалып,
Деді оған:
– Иланбағын.
Ойланып көрмеймісің,
Бос сөзбен өнбейді ісің.
Орын шын керек болса,
Бес-он сом бермеймісің.
Қоянға «ақыл» кірді,
Қарсаққа батыл кірді.
Содан соң жақсы орынға
Шірене жатып жүрді.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қонақүй хикаясы
- 0
- 0
Бойдағы танып дарынды,
Ұнатып айтқан әнімді,
Астанадағы достарым
Білдіріп көңіл қоштарын,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі