Өлең, жыр, ақындар

Қонақ қоян

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1039
Қоян тым шаршап кірді,
Жатуды аңсап кірді.
Қонақүй әкімшісі
Қасарып Қарсақ тұрды:
– Орын жоқ, өл деймісің?
Айтқанға сенбеймісің?
Жолдамаң есеп емес,
Қаптап жүр сендей мүсін.
Қоянның қиналғанын,
Қайтуға жиналғанын
Қу Түлкі көріп қалып,
Деді оған:
– Иланбағын.
Ойланып көрмеймісің,
Бос сөзбен өнбейді ісің.
Орын шын керек болса,
Бес-он сом бермеймісің.
Қоянға «ақыл» кірді,
Қарсаққа батыл кірді.
Содан соң жақсы орынға
Шірене жатып жүрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл санау

  • 0
  • 0

Жылдарменен таныс:
Тышқан, Сиыр, Барыс.
Әрі қарай бұдан:
Қоян, Ұлу, Жылан.

Толық

Өзің айтшы ендеше

  • 0
  • 0

Түн ұзақка жағылып,
Шырағданым сөнбесе,–
Саған арнап сарылып,
Жыр жазғаным ендеше.

Толық

Өмір деген асқар тау биік екен

  • 0
  • 0

Өмір деген асқар тау биік екен,
Мекендеген биікті киік екен.
Арманыма жетермін не жетпеспін,
Мен өзіңді бәрібір сүйіп өтем.

Толық

Қарап көріңіз