Өлең, жыр, ақындар

Қонақ қоян

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1238
Қоян тым шаршап кірді,
Жатуды аңсап кірді.
Қонақүй әкімшісі
Қасарып Қарсақ тұрды:
– Орын жоқ, өл деймісің?
Айтқанға сенбеймісің?
Жолдамаң есеп емес,
Қаптап жүр сендей мүсін.
Қоянның қиналғанын,
Қайтуға жиналғанын
Қу Түлкі көріп қалып,
Деді оған:
– Иланбағын.
Ойланып көрмеймісің,
Бос сөзбен өнбейді ісің.
Орын шын керек болса,
Бес-он сом бермеймісің.
Қоянға «ақыл» кірді,
Қарсаққа батыл кірді.
Содан соң жақсы орынға
Шірене жатып жүрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұншыққан торғайлар

  • 0
  • 0

Қара түтін қақтаған
Қала үстінде қаптаған
Торғайлар толып жүрді,
Талдан-талға қонып жүрді,

Толық

Аңсағаным

  • 0
  • 0

Айтшы, жаным, қайда жүрсің, қайда?
Шақырады арман ару майда,
Гүл бағымда бұлбұлым боп сайра,
Аңсағаным.

Толық

Қонақүй хикаясы

  • 0
  • 0

Бойдағы танып дарынды,
Ұнатып айтқан әнімді,
Астанадағы достарым
Білдіріп көңіл қоштарын,

Толық

Қарап көріңіз