Өлең, жыр, ақындар

Қонақ қоян

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1055
Қоян тым шаршап кірді,
Жатуды аңсап кірді.
Қонақүй әкімшісі
Қасарып Қарсақ тұрды:
– Орын жоқ, өл деймісің?
Айтқанға сенбеймісің?
Жолдамаң есеп емес,
Қаптап жүр сендей мүсін.
Қоянның қиналғанын,
Қайтуға жиналғанын
Қу Түлкі көріп қалып,
Деді оған:
– Иланбағын.
Ойланып көрмеймісің,
Бос сөзбен өнбейді ісің.
Орын шын керек болса,
Бес-он сом бермеймісің.
Қоянға «ақыл» кірді,
Қарсаққа батыл кірді.
Содан соң жақсы орынға
Шірене жатып жүрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ең алғашқы балалық

  • 0
  • 1

Ең алғашқы балалық
Махаббатты сағындым.
Ақыл айтқан даналық
Шапағатты сағындым.

Толық

Көрем сені

  • 0
  • 0

Көрем сені – тұрғандай елжіреп күн,
Жаның жайсаң, жандарға кең жүрексің.
Бірде мұңлы, бірде шат көңілдісің,
Ең бастысы – өзіңе сенімдісің.

Толық

Мына заман

  • 0
  • 0

Мына заман – тамыр мен таныстікі,
Ауыс-түйіс, беріс пен алыстыкі.
Ер еңбегі еш болмас дегендері –
Тек әшейін сөз екен қалыстікі.

Толық

Қарап көріңіз