Өлең, жыр, ақындар

Кесірлі қабан

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1206
Ниеті қарау
Талпақ танау
Қабан Маралға тиісті:
Сезбейсің түк иісті.
Мен торыған тоғайды,
Мен қорыған торайды
Исінен білуің керек,
Аулақ жүруің керек.
Марал тым сабырлы еді:
– Мұның қалай, тамыр? – деді,
Тоғай деген кең емес пе?
Бірге жүрсек жөн емес пе?
Маған да жетеді,
Саған да жетеді.
Көне қояр Қабан ба?
Қорс ете қалды табанда:
– Менің торайларым көп,
Есебі жоқ!
Бізге бірер тоғай жетпейді,
Жүзі де көптік етпейді.
Ал, сенің жалғыз балаң бар
Тіресер қандай шамаң бар?
Марал қайтсін таласып,
Кетіп қалды жар асып...
Қабан, бірақ оңбады,
Көп кешікпей сорлады:
Торайлары тобымен
Құлап өлді орға бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеттің-дағы ауылға

  • 0
  • 0

Кеттің-дағы ауылға,
Қалғандаймын далада.
Жат секілді бауыр да,
Қатын менен бала да.

Толық

Өрмекші мен шыбын

  • 0
  • 0

Бip өрмекші зор қылып,
Жатыр еді тор құрып.
Шыбын айтты:
– Өрмекші,

Толық

Шынарына жеткендей биік талдың

  • 0
  • 0

Шынарына жеткендей биік талдың,
Мен өзіңді өмірлік сүйіп қалдым.
Сен де мені бағалай білем десең,
Сонда ғана балбырап ұйықтармын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар