Өлең, жыр, ақындар

Кесірлі қабан

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1034
Ниеті қарау
Талпақ танау
Қабан Маралға тиісті:
Сезбейсің түк иісті.
Мен торыған тоғайды,
Мен қорыған торайды
Исінен білуің керек,
Аулақ жүруің керек.
Марал тым сабырлы еді:
– Мұның қалай, тамыр? – деді,
Тоғай деген кең емес пе?
Бірге жүрсек жөн емес пе?
Маған да жетеді,
Саған да жетеді.
Көне қояр Қабан ба?
Қорс ете қалды табанда:
– Менің торайларым көп,
Есебі жоқ!
Бізге бірер тоғай жетпейді,
Жүзі де көптік етпейді.
Ал, сенің жалғыз балаң бар
Тіресер қандай шамаң бар?
Марал қайтсін таласып,
Кетіп қалды жар асып...
Қабан, бірақ оңбады,
Көп кешікпей сорлады:
Торайлары тобымен
Құлап өлді орға бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен Таразға кеткенде

  • 0
  • 0

Тұңғиыққа сен мені
Тастап кеттің деп ұқтым.
Бір қызықты көргелі
Бастап кеттің деп ұқтым,

Толық

Болайын деп жүр екем, толайын деп

  • 0
  • 0

Болайын деп жүр екем, толайын деп,
Өлең сөзге өзгеше орайым кеп.
Көрген жоқпын алайда еш пенденің
Жолын кесіп, алдынан орайып деп.

Толық

Менің махаббатым

  • 0
  • 0

Көрдім сені көктемде,
Жаңбыр жауып өткенде,
Бара жаттың көтеріп қолшатырды.
Табиғаттың ғажабы-ай,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар