Өлең, жыр, ақындар

Кесірлі қабан

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1167
Ниеті қарау
Талпақ танау
Қабан Маралға тиісті:
Сезбейсің түк иісті.
Мен торыған тоғайды,
Мен қорыған торайды
Исінен білуің керек,
Аулақ жүруің керек.
Марал тым сабырлы еді:
– Мұның қалай, тамыр? – деді,
Тоғай деген кең емес пе?
Бірге жүрсек жөн емес пе?
Маған да жетеді,
Саған да жетеді.
Көне қояр Қабан ба?
Қорс ете қалды табанда:
– Менің торайларым көп,
Есебі жоқ!
Бізге бірер тоғай жетпейді,
Жүзі де көптік етпейді.
Ал, сенің жалғыз балаң бар
Тіресер қандай шамаң бар?
Марал қайтсін таласып,
Кетіп қалды жар асып...
Қабан, бірақ оңбады,
Көп кешікпей сорлады:
Торайлары тобымен
Құлап өлді орға бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менмен тышқан

  • 0
  • 0

Кәдімгі үй Тышқаны
Шамадан тыс тойынды.
Өзін асқақ ұстады,
Әрең бұрып мойынды.

Толық

Ұр, тоқпақ

  • 0
  • 0

Ақын ақын болар ма?
Ақын батыл болар ма?
Өз ұлтының тағдырын
Толғамаса шын тоқтап?

Толық

Бәрін де шешіп қас қағымда

  • 0
  • 0

Бәрін де шешіп қас қағымда,
Бала мен байды тастадың да,
Ілесіп маған жүріп кеттің,
Бақытқа шексіз бастадың да.

Толық

Қарап көріңіз