Өлең, жыр, ақындар

Жібек

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2192
Ленинабад жібегін
Жапырлап жатыр жұрт көріп.
Толқиды таңдай реңі
Күрең гүл қызыл бұлт болып.
Жарайды ол нендей жолыңа
Ұялтпас сені не керек.
Уыстап алып қолыңа
Ұшырсаң ол бір көбелек.
Шебер қыз күліп тұр өзі,
Қызарып көздер отынан.
Биязы екен мінезі
Жібектей өзі тоқыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлыма

  • 0
  • 0

(Бейбітке)
Ақын көңіл өзендей есіп, тасып,
Қойдым үйге серіппелі бесікті асып.
— Төр алдында орыным дайын ба,— деп,

Толық

Қазықұрт

  • 0
  • 0

Мұз жарылып, сең қаптап,
Жеткенде осы жапанға.
Қалып па едің сен сақтап,
Нұқ кемесін топанда?

Толық

Билеп, ойнап, күледі

  • 0
  • 0

Алыс жолдан асығып,
Жетті көктем — келіншек.
Бұтақтарға асылып,
Жылайды қар көңілшек.

Толық

Қарап көріңіз