Өлең, жыр, ақындар

Қарға мен бұлбұл

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3375
Қарға көріп Бұлбұлды,
Ғашық болды өлердей.
Сыйлап әсем гүлгүлді,
Сөз сөйледі сенердей:
«Маған шықсаң, әрине,
Арта түсіп әнің де,
Арта түсіп сәнің де,
Сені бүкіл таниды ел».
Иланды да әнші оған,
Жар болар деп аңсаған,
Тиіп алды тартынбай.
Той өткен соң қосылып,
Қарға өзгеше жосылып,
Танытты өнер қарқылдай:
«Қасында ері тұрғанда,
Жұрт алдында ырбаңдап,
Неге керек әнші боп?
Қатысам деп жарысқа,
Қанат қақпай алысқа,
От басында қалшы тек», –
Қарға солай қарқ етті,
Бұлбұл құстан ән кетті,
Ән кеткен соң, сән кетті.
Қарғадан асып та кете алмады,
Қашып та кете алмады.
Қарқылға әбден көндігіп,
Біржолата сөнді үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкеме

  • 0
  • 0

Айналайын жан әке,
Арайлап атқан таң әке.
Асқар таудай панамыз,
Ақылшымыз – данамыз.

Толық

Туғаннан талабымды тұлпар қылып

  • 0
  • 0

Туғаннан талабымды тұлпар қылып,
Ұшырдым үмітімді сұңқар қылып.
Сұлулық, сымбаттылық атаулыға
Тәңірім қойған мені іңкәр қылып.

Толық

Шаруа мен түлкі

  • 0
  • 0

Шаруаға былай деді Түлкі бір:
«Айтшы, білгім келеді,
Саған жақын болуы не жылқының?
Әрқашан да айдауыңа көнеді.

Толық

Қарап көріңіз