Өлең, жыр, ақындар

Қасқырдың монологы

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2820
«Адам мені Қасқыр деп,
Қас албасты басқыр деп,
Қатал үкім шығарған:
Қасқыр көрсең, басқа ұр! – деп.
Табиғатта ғажайып,
Тартқан жоқпын аз айып.
Бара жатыр күн сайын
Ұрпағымыз азайып...
Мен жеген мал шынында,
Адам үшін шығын ба?
Ортаймайды отары,
Бір қой жесем жылында.
Көрсетпеген маған күн,
Кім өзі сол Адамның?
Қасқырдан да қанды ауыз –
Құлы нағыз аранның.
Жалмап жатыр жандыда
Аң мен құсты, малды да.
Тіпті, талай тағының
Ізі-түзі қалды ма?
Қараңдаршы байыпты,
Кім осыған айыпты?
Шын жазаға Адамның
Өзі емес пе лайықты?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір туралы ой

  • 0
  • 0

Отын жағып үміттің,
Алаулап таң атады.
Бір орыннан шығып күн,
Бір орнына батады.

Толық

Жасай бер, ана

  • 0
  • 0

Айналайын аяулы асыл ана,
Ақ шағала күмістей шашың, ана.
Самғай ұшып кетсем де қияндарға,
Саған деген сағыныш басыла ма?

Толық

Әнші

  • 0
  • 0

Тұрып алаң-елеңде,
Болат басты ыңылға.
Әлде, жаңа өлең бе?
Түсінбедік шынында.

Толық

Қарап көріңіз