Өлең, жыр, ақындар

Қасқырдың монологы

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3152
«Адам мені Қасқыр деп,
Қас албасты басқыр деп,
Қатал үкім шығарған:
Қасқыр көрсең, басқа ұр! – деп.
Табиғатта ғажайып,
Тартқан жоқпын аз айып.
Бара жатыр күн сайын
Ұрпағымыз азайып...
Мен жеген мал шынында,
Адам үшін шығын ба?
Ортаймайды отары,
Бір қой жесем жылында.
Көрсетпеген маған күн,
Кім өзі сол Адамның?
Қасқырдан да қанды ауыз –
Құлы нағыз аранның.
Жалмап жатыр жандыда
Аң мен құсты, малды да.
Тіпті, талай тағының
Ізі-түзі қалды ма?
Қараңдаршы байыпты,
Кім осыған айыпты?
Шын жазаға Адамның
Өзі емес пе лайықты?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Торғай

  • 0
  • 0

Торғай, торғай, торғаймын,
Сені қалай қорғайсың?
Анаң менің көк құшып,
Жемін іздеп, кетті ұшып.

Толық

Жайна жаным, жайна

  • 0
  • 0

Алтын таңым, ғашық әнім,
Жайқатылған жасыл бағым.
Бір өзіңе асығамын,
Менің асыл жаным.

Толық

Тыңда мені

  • 0
  • 0

Жанымның жалынынан мың дәмелі,
Жарығым, жатырқама, тыңда мені.
Жүрекке дауа бар ма, о, дариға,
Сен жұтқызған у тәтті, мұң да әдемі.

Толық

Қарап көріңіз