Өлең, жыр, ақындар

Қасқырдың монологы

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3120
«Адам мені Қасқыр деп,
Қас албасты басқыр деп,
Қатал үкім шығарған:
Қасқыр көрсең, басқа ұр! – деп.
Табиғатта ғажайып,
Тартқан жоқпын аз айып.
Бара жатыр күн сайын
Ұрпағымыз азайып...
Мен жеген мал шынында,
Адам үшін шығын ба?
Ортаймайды отары,
Бір қой жесем жылында.
Көрсетпеген маған күн,
Кім өзі сол Адамның?
Қасқырдан да қанды ауыз –
Құлы нағыз аранның.
Жалмап жатыр жандыда
Аң мен құсты, малды да.
Тіпті, талай тағының
Ізі-түзі қалды ма?
Қараңдаршы байыпты,
Кім осыған айыпты?
Шын жазаға Адамның
Өзі емес пе лайықты?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ас беру

  • 0
  • 0

Асымыз бар, бауырлар,
Келіңіздер, қауымдар.
Бұл жиыннан қалмасын
Алыс-жақын ауылдар.

Толық

Пародия туралы түсінік

  • 0
  • 0

Пародия жазсам жұртқа ұсынып,
Аз да болса керек оған түсінік.
Абыройым артады деп айта алман,
Ақындардың абыройын түсіріп.

Толық

Арыстан мен түлкі

  • 0
  • 0

Түлкі бұрын Арыстанды көрмеген,
Көргенде алғаш аз-ақ қана өлмеген.
Кейінірек жанап барып жақындау,
Болып алды бұрынғыдан батылдау.

Толық

Қарап көріңіз