Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1384
Көктем шыға бір бала
Атып ұрды ұрнаға
Киіп жүрген қолғабын.
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарын».
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын.
Көктем мен жаз, күз де өтер,
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала ақылғы көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын.
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана,
Алды үсіріп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта қақап өктемдеп,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсылыққа барғаның

  • 0
  • 0

Жақсылыққа барғаның –
Жалын атып жанғаның.
Жақын тұтып жатты да,
Құшағыңа алғаның.

Толық

Әуесқой

  • 0
  • 0

«Қымбатты дос, қайдан келдің, не көрдің?»
«Кунсткамера көрмесінде боп едім.
Бәрін көрдім, бәрін білдім, сұрама,
Баяндауға тіл жетпейді сірә да,

Толық

Тойда

  • 0
  • 0

Бәріміз бір тойда болдық,
Бәріміз бір ойда болдық:
Бақыт тілеп жұбайларға,
Балқыған бір бойда болдық.

Толық

Қарап көріңіз