Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1501
Көктем шыға бір бала
Атып ұрды ұрнаға
Киіп жүрген қолғабын.
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарын».
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын.
Көктем мен жаз, күз де өтер,
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала ақылғы көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын.
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана,
Алды үсіріп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта қақап өктемдеп,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз таптары

  • 0
  • 0

Зат есім затты білдіреді,
Немесе атты білдіреді.
Баланы, ананы,
Даланы, ұланы,

Толық

Кейде түннің ішінде

  • 0
  • 0

Кейде түннің ішінде,
Керемет бір түсімде
Қалқашымды көремін
Періштедей пішінде.

Толық

Көзіңді – күлген күн деймін

  • 0
  • 0

Көзіңді – күлген күн деймін,
Шашыңды – тұнық түн деймін.
Күніңнен от ап өмірлік,
Жадырап неге күлмеймін?

Толық

Қарап көріңіз