Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1325
Көктем шыға бір бала
Атып ұрды ұрнаға
Киіп жүрген қолғабын.
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарын».
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын.
Көктем мен жаз, күз де өтер,
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала ақылғы көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын.
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана,
Алды үсіріп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта қақап өктемдеп,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаным

  • 0
  • 0

Айдан әлде жұлдыздан,
Хабар келді бір қыздан.
Қарап қалар кез емес,
Бұл – Эс-Эм-Эс!

Толық

Жебірлер

  • 0
  • 0

Ауызы тыным таппаса,
Арты да тыным таппайды.
Ертеңін ойлап жатпаса,
Ондайды кімдер жақтайды?

Толық

Отырмын гүлді алаңда

  • 0
  • 0

Ысырып бұлтты аулаққа,
Күлімдеп көкте күн тұрды.
Күркіреп өзен тау жақта,
Бау-бақша қайта құлпырды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар