Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1056
Көктем шыға бір бала
Атып ұрды ұрнаға
Киіп жүрген қолғабын.
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарын».
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын.
Көктем мен жаз, күз де өтер,
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала ақылғы көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын.
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана,
Алды үсіріп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта қақап өктемдеп,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақшамызға барамыз

  • 0
  • 0

Оянамыз таң нұрымен,
Аттанамыз бақшаға.
Қарсы алады ән-жырымен
Бақшамызда жақсы ана.

Толық

Аңсаған асқақ арман, үміт әнім

  • 0
  • 0

Аңсаған асқақ арман, үміт әнім,
Мен сені қалай ғана ұмытамын?
Жарқ еткен жалынымен жанарыңның
Жанымды жабырқаңқы жылытамын.

Толық

Кешірім

  • 0
  • 0

Ата менен ана
Өзі тапқан бала
Қателіктер жасап,
Келтірсе де нала;

Толық

Қарап көріңіз