Көкек мен көгершін
- 0
- 0
Дауысында Көкектің бір мұң жатты.
«Неге сонша мұңлысың? –
Деп Көгершін жылы ғана үн қатты. –
Әлде ұмытқан бұл жақты
Қолғап
Көктем шыға бір балаАтып ұрды ұрнаға
Киіп жүрген қолғабын.
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарын».
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын.
Көктем мен жаз, күз де өтер,
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала ақылғы көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын.
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана,
Алды үсіріп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта қақап өктемдеп,
Қыс келерін біліп қой.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Менің анықтамам
- 0
- 0
Кісінің аттамаған ала жібін,
Момақан Ұлы жүздң баласымын.
Тарайтын төрт арысты Ошақтыдан
Тасжүрек – Сейіт ата саласымын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Нұрзере
Ебілхан Нұрзере -
Терек Әдiлжан
Маған ұнамады -
Амина
Өте өте көп неге?
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі