Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1188
Көктем шыға бір бала
Атып ұрды ұрнаға
Киіп жүрген қолғабын.
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарын».
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын.
Көктем мен жаз, күз де өтер,
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала ақылғы көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын.
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана,
Алды үсіріп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта қақап өктемдеп,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асқар таулы, дарқан даласы бар

  • 0
  • 0

Асқар таулы, дарқан даласы бар,
Астанадай шаңқан қаласы бар,
Ел басқарған дана баласы бар,
Жасай бер ғажап Қазақстан!

Толық

Ұйқамақ

  • 0
  • 0

Ел билеген бір бастық,
Жүрді зор боп дүр бастық.
Түкірігі жерге түспеді,
Өз білгенін істеді.

Толық

Таңсық көріп, араққа үңілеміз

  • 0
  • 0

Таңсық көріп, араққа үңілеміз,
Үңілеміз – сілкіне сіміреміз.
Шақшадай бас бір кезде шарадай боп,
Бір-бір өліп, қайтадан тірілеміз.

Толық

Қарап көріңіз