Тобылғысай
- 0
- 0
Сұрасаң, біздің ауыл Белтұрғанда,
Майысар қайың ағаш жел тұрғанда.
Сұлуын өзгелердің не қылайын,
Бұрылып тал шыбықтай сен тұрғанда.
Қолғап
Көктем шыға бір балаАтып ұрды ұрнаға
Киіп жүрген қолғабын.
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарын».
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын.
Көктем мен жаз, күз де өтер,
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала ақылғы көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын.
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана,
Алды үсіріп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта қақап өктемдеп,
Қыс келерін біліп қой.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жаны жарқын жандар
- 0
- 0
Өмірде бар ғой, шіркін, жаксы адамдар,
Көңілі – ақ шағала, ақша таңдар.
Жасанға жайнап кетер барлық әлем,
Бір сәтке көніліңді тапса адамдар.
Бас пен қол
- 0
- 0
Бұрын істің бәрін Бас атқаратын,
Ақыл-ой сол арқылы жасақталатын.
Кейін ол міндет қолға көшті,
Қол емес – сорға көшті.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Елдана
Өте керемет өлең -
Қорлан
???????????? -
Бекарыс
Ұнады
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі