Өлең, жыр, ақындар

Түскен тіс

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1325
Отырғанда қонақта,
Танысымның түсті босап бір тісі.
Орап оны мұқияттап бұл кісі,
Салып алды қорапқа.
Таңдандым да сұрадым:
«Түскен тістің қажеті бар қаншалық?»
Деді ол сонда: «Естімеп пе ең, шырағым?
Жүрген жақсы тарихқа шын зер салып;
Островский өлгенде,
Мұражайына қоятын,
Көңіл бірден тоятын
Заттарын екшей келгенде,
Пьесалары болғанымен ондаған,
Бір тісі де қалмаған.
Кім біледі, мені де ажал алмай ма?
Бұл тіс сонда ескерткіш боп қалмай ма?»
* * *
Кейбір пақыр талантпын деп санайды,
Ұлыларға қарайды,
Өзін соған балайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасай бергін, жан әке

  • 0
  • 0

Асқар таусың, жан әке, көк тіреген,
Балалардың тірлігін көп тілеген.
Ұрпақтарың жатқанда өркен жайып,
Әшейін сөз «жастығым өтті» деген.

Толық

Шабақ

  • 0
  • 0

Болмаса да керемет,
Балауызды ұшқан кезде айнала,
Белгілі ғой көздерге де жай ғана –
Қанаттарын күйдіреді көбелек.

Толық

Өгіздің өкпесі

  • 0
  • 0

Бізді атамзаманнан Өгіз дейтін,
Шөп салып, жем жегізбейтін.
Жайылым кең болатын,
Ауасы ем болатын.

Толық

Қарап көріңіз