Өлең, жыр, ақындар

Түскен тіс

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1030
Отырғанда қонақта,
Танысымның түсті босап бір тісі.
Орап оны мұқияттап бұл кісі,
Салып алды қорапқа.
Таңдандым да сұрадым:
«Түскен тістің қажеті бар қаншалық?»
Деді ол сонда: «Естімеп пе ең, шырағым?
Жүрген жақсы тарихқа шын зер салып;
Островский өлгенде,
Мұражайына қоятын,
Көңіл бірден тоятын
Заттарын екшей келгенде,
Пьесалары болғанымен ондаған,
Бір тісі де қалмаған.
Кім біледі, мені де ажал алмай ма?
Бұл тіс сонда ескерткіш боп қалмай ма?»
* * *
Кейбір пақыр талантпын деп санайды,
Ұлыларға қарайды,
Өзін соған балайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйықта, бөпем

  • 0
  • 0

Күлкің сенің таң нұрындай арайлы,
Тереземнен сәуле болып тарайды.
Мойныма сен еркелеп кеп асылсаң,
Болашағым бақытымдай қарайды.

Толық

Алатау аясында

  • 0
  • 0

Жетісу – жер жаннатым,
Әсем қалам Алматым.
Өлеңімді алғашқы
Бір өзіңе арнадым.

Толық

Алтын дән

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ерте екен,
Ешкі жүні бөрте екен.
Ен жайлаған сансыз мал
Ел мен жердің көркі екен.

Толық

Қарап көріңіз