Өлең, жыр, ақындар

Парабаза

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 382
(1820)

Тұрғанда бұрқап жыр жаның
Қиялға құл ең өзің де.
Білсем деп өмір сыр-мәнін,
Асықтың білім, сезімге.
Болса да ұқсас затқа зат.
Дариды ол дара кісіге.
Қиын ғой дүние қат-қабат:
Ұлыға ұқсас кіші де.
Алмасар өмір өзгеріп,
Кеше — бар, бүгін бар тағы.
Дүниеге мен де тез көніп,
Құмарым күнде артады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бүгінімде – өткендерім

  • 0
  • 0

Бау-бақша таң шуағымен
Раушан гүлдері нұрланып,
Тұр бірлесе гүлдеп жайқалып.
Әріректе – тып-тыныш ұйқыда жатыр,

Толық

Диірменші қызының қулығы

  • 0
  • 0

Ерсі болды-ау мына қылық,
Ес-түсіңді кім алған?
Тоғай барып, дұға қылып,
Арылып па ең күнәңнан?

Толық

Белинде

  • 0
  • 0

О, не үшін мені бар бақытқа бөлейсің,
Көпшіліктің ортасында, төрінде?
Мен бе едім сол балалықтың шағында,
Қуанышымды сезбеген?

Толық

Қарап көріңіз