Өлең, жыр, ақындар

Парабаза

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 414
(1820)

Тұрғанда бұрқап жыр жаның
Қиялға құл ең өзің де.
Білсем деп өмір сыр-мәнін,
Асықтың білім, сезімге.
Болса да ұқсас затқа зат.
Дариды ол дара кісіге.
Қиын ғой дүние қат-қабат:
Ұлыға ұқсас кіші де.
Алмасар өмір өзгеріп,
Кеше — бар, бүгін бар тағы.
Дүниеге мен де тез көніп,
Құмарым күнде артады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сақтық

  • 0
  • 0

Тағыныпсың інжу-маржан,
Мадақтамай көр, ақыным.
Дұрыс шығар үнсіз қалған,
Жаудырсам ба сөз ақығын.

Толық

Хафизге

  • 0
  • 0

Ләззатқа құл,— деп — тахт, тозаң,
Тәтті,— деп,— соры құлдықтың,
Таппаған халық таптың заң,
Түсіндің сырын тірліктің.

Толық

Бүгінімде – өткендерім

  • 0
  • 0

Бау-бақша таң шуағымен
Раушан гүлдері нұрланып,
Тұр бірлесе гүлдеп жайқалып.
Әріректе – тып-тыныш ұйқыда жатыр,

Толық

Қарап көріңіз