Өлең, жыр, ақындар

Гүл сатушы мен жігіт

  • 27.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1181
Қан базарда тұр жігіт
Аяқ-қолы балғадай.
Бір тынбайды бұл жігіт,
Алушысын талғамай:
– Кел, жігіттер, келіңдер,
Жүз теңгеден беріңдер.
Жақсы гүлден алыңдар,
Қыздарыңа барыңдар,
Сөйтіп, көңлін табыңдар...
Асығып та аптығып,
Жүз теңгесін лақтырып,
Алып жатыр жігіттер,
Кеуде толы үміттер...
Бір жігіт кеп сұрады:
– Ағасы,
Керек еді гүліңіздің лаласы.
Гүл сатушы деді сонда:
– Қапа болма,
Сенің қызың немене,
Роза тақса өле ме?
Бұл гүлдерді өз қолыммен еккенмін,
Терді аямай төккенмін.
Кезіп жүріп даланы,
Табатұғын лаланы,
Кезі емес қой көктемнің.
Жігіт кері бұрылып,
Жүріп кетті үндемей.
Сатушының бар ниетін ұғынып,
Розасын гүл демей.
* * *
Өспей ме екен гүл деген
Бақшада да, бауда да?
Несі артық түрмеден,
Розаны қамап бақса аулада?
Сондай солғын гүлменен
Махаббатты салғаны ма саудаға?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бастау

  • 0
  • 0

Алып таудың астында –
Езіп, басқан тас тұлға,
Мөлдір бастау ағады
Аңсап байтақ даланы.

Толық

Достар-ай

  • 0
  • 0

Достар-ай, думанды бала күнгі,
Бір-бірін бағалаған.
Түріп ап етек-жең, балағыңды,
Гүл бағын аралаған.

Толық

Күн мен түн

  • 0
  • 0

Күн Түнге мақтанды,
Бар сырын ақтарды:
«Мен – Күнмін,
Күшімді білгін.

Толық

Қарап көріңіз