Өлең, жыр, ақындар

Айырылу

  • Bain
  • 28.04.2015
  • 1
  • 0
  • 9266
Еріксіз айырғанда менен сені,
Тағдырдың қайтпақшы екен қанша кегі?
Мінезін құбылмалы рақымсыз
Басқасы көрсетуден бар ма, тегі?
Тасытып жүрек қанын, көздің жасын,
Сағынтып зарықтырсын, аямасын.
Ләззат қайғымыздан алар қанша?
Жалғыз-ақ біздің тілек - соны аңғарсын.
Жылама, жасыңды сүрт көзден, достым,
Басқадан бір мен үшін безген, достым.
Себебі айрылудың емес бізден,
Екенін жауыз жазмыш сезген, достым.
Деміндей түнгі желдің аңқып ескен:
«Мен кеттім, жолыққанша сау бол», - дескен.
Сол сөзің жүрегімнің түкпірінде,
Кеудемде жаным барда шығар ма естен?
Дариға, тірі кетпей, өлі айрылсаң,
Топырақ дұға қылып қолдан салсам.
Жамылып салқын қабыр жатқан достың
Үстіне көзім жасы бір-бір тамсаң.
Жүректің қасіретін жаспен жуып,
Келмесін жаным сезіп қайтып жуық.
Рақат рухына тіле хақтын,
Қош айтып кетпес пе едім көңлім суып.
Нұрына күллі ғалам шомылғандай,
Жаныңа жан жанаспай қорынғандай.
Жұлдызды жылы кеште айырлысып,
Айтып кет, жүріп кеткен жолың қандай?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ халқының бұрынғы һәм бүгінгі халі

  • 1
  • 1

Міржақып, неге отырсың қалам тартпай,
Бәйге алмас болғанменен жүйрік шаппай.
Шамаңды кәдәри хал көрсетсеңші,
Байғұс-ау, оянсаңшы қарап жатпай.

Толық

Көкбайдың хаты

  • 0
  • 0

Өлеңмен мені біреу жамандаған,
Сөйтсе дағы ретін таба алмаған.
Әйтеуір жамандаудың жөні осы деп,
Анық кінә қоймаған, табандаған.

Толық

«Алаш» партиясына қосылмаған ақынға

  • 0
  • 0

Ертеде Бозша деген ел болыпты,
Мекені Тұңғыш деген бел болыпты.
Өзім ғалым құдайдың үйін көрген,
Бозбай деген сол елде ер болыпты.

Толық

Қарап көріңіз