Өлең, жыр, ақындар

Бізге артқан сенім мен үміт

Бізге артқан сенім мен үміт

Қазағым-ау, тарихың сені жырласын.
Бүгінгі күн бақытты кез болғасын.
Кешегінің жастары бас болғанда,
Бүгінгінің жастары неге болмасын?

Қолдаймыз,қорғаймыз,аянбаймыз.
Тар жолмен тау биікке аяңдаймыз.
Өзге елің бізден биік тұрған да,
Мына біз құр алақан жүре алмаймыз.

Біз жастар,қамалдай алынбаймыз
Бос дүниеге қызығып алданбаймыз.
Отыз емес ондықтың қатарынан,
Табылсақ деп әр таңда армандаймыз.

Бізде ғана түгел барлық элементің.
Қасымызда қызыл ел өртенетін.
Сығалап терезеден көз салмасын,
Өз жастары тұрғанда көтеретін.

Тіліміз бай,сонысымен мақтанамын.
Әдебиет,тарихың бар жатталатын.
Біздегі осы құндылықтар ендігі,
Жастарыңда аманат боп сақталатын.

Даламыз кең,бермейміз қара жерді.
Бұл жастарға ой салар үнім еді.
Аманат боп қалған жерді сақтасақ,
Әлі сонда талай ұрпақ жүгіреді.

Біздің жастар өр намысты,ерең еді.
Қия шыңға, жұдырық боп итереді.
Алты құрлық көзін тігіп қарайтындай,
Қазағымды әлі көкке көтереді

Мүсілім Айгерім Мейрамбекқызы



Пікірлер (1)

Модератор

Сайысқа қосу үшін bilim2019 ілмегін қосу керек.

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз