Күйдіргі

Күйдіргі

Кірпігіңнен   үзілгенде   ыршып  сыз,
Сездірмедің , сенің  жаның кіршіксіз.
Дым білмейтін момақаным алдымда,
Дәл өзіме тартқан қатты қырсық қыз.

Қосылуға    бола     туған     адамбыз,
Болмашыны дау қылатын сараңбыз.
Қан   ішкенді   ұнататын    бірбеткей,
Өзімеде    керегі    осы   жаман   қыз.

Жынданса, екі  қойың  бір - ақ теңге,
Тәкаппар ,   өзімшіл   шырақ    кеуде.
Иіледі     мен    десе     алтын    басы,
Сарқылмайды ол десе бұлақ менде.

Асау жүрек тас қамалды  бұзған шақ,
Қол бұлғайды жасыл бақта бізді аңсап.
Қос   көзімді   қыздар  өтсе  жабады,
Қыз дегенде болады екен қызғаншақ.

Өзі   ренжіп   дейді  маған  кінәні  ұқ.
Дұрыс па?
Бұрыс па?
сұрамайды жылауық.
Кейде осындай бала сыңды ақымақ,
Тентек бұзық данышпаным  бір ауық.

Шыдай берем...
шыбын жанды мың өрте,
Сүйкімдісің  сондай  тәтті тым ерке.
Біз   бақытты  болу  үшін   жаралған,
Мына  жалған  мына әлем  гүл өлке.

Мына    сұлу    мені   әбден  күйдірді,
Жанарына бар ғажапты сыйдырды.
Көңілімді   тек     өзіне       қидырды.
Бұл   күйдіргі   тамырымды   идірді,
Бұл   күйдіргі   жүрегімді     сүйдірді.

---