Біз неге Алматыны сағынамыз
- 0
- 1
Біз неге Алматыны сағынамыз,
Жүрекке сезім отын тамызамыз.
Ғашықтар қаласы болғасын ба,
Сол жаққа алып-ұшып асығамыз.
Мұң
Мұңымды мен ешкімге білдірмедім,Сырды ұғатын, сырлы дос іздеп едім.
Сағыныштан құса боп өлең жазып,
Мұңмен сырды түсінер дос іздедім.
Көңілім жаз, жүрегім қыс болады,
Қырау басып сезімдер торланады.
Қапы қалып қаншама мүмкіндіктен,
Жүдеу тағдыр тағыда ортаяды.
Әуреленіп бақытты боламын деп,
Маған шаттық бір күні қонады деп.
Сыртым бүтін ал ішім түтін болып,
Қанша өтірік құрадым ойлана кеп.
Қарғыс айтып кей кезде өміріме,
Қиындықтан мүжіліп жеңілгенде.
Бәрін тастап кетіп-ақ қалғым келет,
Келмейтіндер мекені тар қабірге.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Кеш келген күз
- 0
- 1
Сары-ала болған сары күз,
Ауылға биыл кеш келді.
Жанымды менің жылулық,
Жаз дәурен алыс кетпеді.
Ол өзгерген
- 0
- 0
Бәріне сыйлап жүректің әнін,
Сыйладың тағы сезімнің нәрін.
Өзектен теуіп өзгесі келсе,
Көрдің-ау сенде өзіңдей бәрін.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Міржақып Дулатов
Өлеңдері -
Кана
Күшті екен
Модератор
Сайысқа қосу үшін bilim2019 деген ілмекті қосу керек.
Егер авторы өзіңіз болсаңыз - авторы өзім - деген жазуды басу керек (жазудың үстіне).
Қаламды басып өңдеуге болады.