Хакім Абай

Өрнектеп өлең жазсам өрбітіп бір,
Терең сөзден терілген төр күтіп тұр,
Абай атам абызы Алты алаштың,
Кер заманның кесірін көрді тіпті ұл.

Құлагердей құнына қарашы өзің
Дара сана дараланған дара сөзін,
Ойдым ойға ормандай ой береді,
Қасиетпен қаланған қара сөзін!

Жырлары Жамбылдайын жақұт алтын,
Шер шығарып шекеден шалқытатын,
Сүйінбайдай сүйкімді сырлы сөзі
Бар бойынды болаттай балқытатын.

Абай атам арыны алатаудай,
Қадірі қасиетті қаратаудай,
Ғалымдардың ғұламасы ғазизы ғой ,
Дөп көреміз дәл өзін дана атауды ай.

Астарлап айтпасын сөз ақын қалай,
Жырдан болған жерұйыққа жақындап ай,
Кербезденген көкіректі көктем еткен,
Халқына хандай болған хакім Абай!

---