Өлең, жыр, ақындар

Аспан мен жұлдыздар

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 818
Тұп-тұнық түнгі аспан,
Алыста жұлдыздар ымдасқан
Сәбидің жанындай мөп-мөлдір
Бақытым сияқты айқын деп,
Ой келер маған да көктен бір.
Неліктен мұңдысың? –
Таңданар солай деп мың кісің:
Аяулы жұртым-ау, алаңмын,
Жұлдыз бен Аспан ғой армансыз –
Мен болсам жай ғана адаммын...
Жердегі пенделер
Қызғаныш дертіне дем берер,
Түңілем. Тартады мөлдір көк.
Қызыға қараймын сол жаққа
Жұлдыздың орнында болғым кеп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Н. Ф. (Ивановаға)

  • 0
  • 0

О баста жаным қалаған
Оңаша ойға батқанды;
Барымды ішке қамағам –
Жат көргем шерлі балаға

Толық

Даңқ

  • 0
  • 0

Құмарттым даңққа мен неге?
Береке бермес ол елге.
Сыймайды жаным кеудеме,
Толсам деп барша кемелге.

Толық

Үш мыстан

  • 0
  • 0

Кезіктірдім балықшыны
Ау жамаған бір дем алмай!
Жүзі жарқын, анық шыны
Төрт құбыласы тең адамдай!

Толық

Қарап көріңіз