Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1846
Жабағы бұлт көк төсін жабады кеп,
Күздің сыйлар сыйы да, азабы көп.
Тұманды күн аңғартпас жан-жағыңды,
Ойлау қиын біреу жөн табады деп.
Шопан жүрер бір жауып басылса деп,
Сосын дейді, жарқырап ашылса көк.
Күз көгіне тойынған тоқтышақтың
Салмағына салмағы қосылса деп.
Дихан жүрер жауса екен дұрыстап бір,
Ылғал деген халыққа ырыс деп, бір.
Оның ойы басқадан бөлегірек,
Ән мен би де, бидай мен күріш деп тұр.
Табиғаттың қақ жарып шаранасын,
Баз біреулер қамдайды қара басын.
Күтіп жатыр, жарады тағы, тағы,
Күн көзінен мына бұлт тарағасын.
Дейді ақсақал, әр күннен күтерім көп,
Бар ғұмырды әр күнің бітеді жеп.
Күн жаманы кетер-ау, ал өмірің
Көбі жаман адаммен өтеді тек.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғанда ауыр немене (терме)

  • 0
  • 0

Жалғанда ауыр немене? –
Әкенің салқын назары.
Көз тоймас асыл немене? –
Ананың жарқын ажары.

Толық

Ғұрып күші

  • 0
  • 0

Ғұрпымыз солай, өлгенді жоқтап жылайды,
Ағайын түгіл бейтаныс жасын бұлайды.
Ауырын зардың, шығынын малдың бөлісер,
Қайғылы жанын түсінген жандар былайғы.

Толық

Сезімді шақта

  • 0
  • 0

Сұлу мен жасқа тәнің тұрар иіп,
Пәк сезім, өтеуі жоқ, шыда күйіп.
Ақын жан сол шағымен асқақтайды,
Бал сезім беріле алсаң о да биік.

Толық

Қарап көріңіз