Өлең, жыр, ақындар

Қара жұрт

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1113
Көң иiсiңдi, қара жұрт, сағындым ба,
Алдым қамшы сапталған тобылғыға.
Мұң шағар деп ескi жұрт кiм ойлаған,
Тiл бiтер деп Шектiбай, Шағыл құмға?!
…Құлазимын кеткесiн безiп ұл-қыз,
Жатқан жәй бар, ескi жұрт, төзiп ал бiз.
Таптың ба әлде жерұйық, таппадың ба.
Не iздейсiң сен бүгiн кезiп жалғыз?
…Май топырақ тобықтан кешiп келем,
Андап басам, мен неге сезiктенем?
Тағыланған сезiм ғой, шошып қалдым
Кесiп өткен алдымды кесiрткеден…
Тоқтай қалды, алдымды кесiп өтiп,
Сұрайтындай таң қалып, есi кетiп:
“Көптен берi соқпадың, тойындың ба,
Басқа жердiң дәм-тұзын несiп етiп?”...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылы жауын

  • 0
  • 0

Шақырайып талма түсте күн көзі,
Еркін билеп бар әлемді бір өзі.
Жан-жануар, өрт-лепте, дел-сал боп,
Қысылатын, сая таппай, бар кезі.

Толық

Арман-сыр

  • 0
  • 0

Жұмақ па екен, Жер ме екен?
Ауыл ма екен, ел ме екен?
Ақынның жаны аңсаған,
Қайдасың, қайда сол мекен?

Толық

Мезгілдер

  • 0
  • 0

Жастық — жалын, тау-құз селі, одан тұнық іздеме,
Қарттық — сабыр, беті тыныш, асты лай бірдеңе.
Жастық — дауыл, желкенсіздер жете алмас жағаға,
Қарттық - шалқар, айдыныңда қатар жүзер жүз кеме.

Толық

Қарап көріңіз