Өлең, жыр, ақындар

Кім кінәлі

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1010
Талақ қылдым, несiне жасырайын,
Боқтап берген құрысын насыбайың.
Кiсiлiктiң жағдайын ойлағанда
Қалай ғана желкенi қасымайын?!
Көрдiк талай сараңды, сұңғыланы,
Шаттығыңды iштарлар мұң қылады…
Менiң кiнәм – жоқшылық, сұрағаным,
Ренжiп жүр сол үшiн құрбым әлi.
Өремдi сол кедейлiк өлшетпедi,
Қуанышы ем барымды бөлсек, тегi.
Көрсетпесе қызартып – сұрамас ем,
Кiнәсiнiң үлкенi – көрсеткенi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

2000 жыл табалдырығы

  • 0
  • 0

Көңілдің хошын даладан тапқан саяттап,
Шаруа елім ғұмырды сүрдің жай аттап.
Асықпай ақыр арбамен жеттің қоянға,
Мың жылды мынау бостандық тумен аяқтап.

Толық

Бөлінбес енші

  • 0
  • 0

Не болған маған —
Сендермен, сезім, тілдеспей?
Қарамай қағаз
Бетіне оның күндестей.

Толық

Сұраңдаршы сүйінші

  • 0
  • 0

“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.

Толық

Қарап көріңіз