Өлең, жыр, ақындар

Кім кінәлі

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 873
Талақ қылдым, несiне жасырайын,
Боқтап берген құрысын насыбайың.
Кiсiлiктiң жағдайын ойлағанда
Қалай ғана желкенi қасымайын?!
Көрдiк талай сараңды, сұңғыланы,
Шаттығыңды iштарлар мұң қылады…
Менiң кiнәм – жоқшылық, сұрағаным,
Ренжiп жүр сол үшiн құрбым әлi.
Өремдi сол кедейлiк өлшетпедi,
Қуанышы ем барымды бөлсек, тегi.
Көрсетпесе қызартып – сұрамас ем,
Кiнәсiнiң үлкенi – көрсеткенi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ешкім естімеген аңыз

  • 0
  • 0

Жараттыңыз жерді, көкті,
Адамзатты асыл текті.
Ұшатын құс, жүгірген аң,
Он сегіз мың ғалам — көпті.

Толық

Ең бастысы "ой" деген оңдырмасым

  • 0
  • 0

Бір басымда бірнеше ғажайып бар,
Әр қайсысы ғаламат ғажайыптар.
Ең бастысы "ой" деген оңдырмасым,
Бірі мақтап, ал бірі, таза айыптар.

Толық

Иоганн Штраус

  • 0
  • 0

Суырылып суыртпақ боп сезімдерім,
Тәнімнің сездім сазбен езілгенін.
"Голубой Дунай" вальсі Штраус —
Қонақ боп қайтқан көкке кезім менің.

Толық

Қарап көріңіз