Өлең, жыр, ақындар

Заман-ай (1 нұсқа)

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2424
Еріккенде шығам деп тау басына,
Салып алдым сақина сау басыма, заман, ай.
Сені қиып кете алмай, қарағым-ай,
Көпшіліктің қалдым ғой табасына, заман, ай.

Тауға біткен мен бір түп шынар едім,
Өнеріммен еліме ұнап едім.
Бүгін, міне, дәм айдап кезің келді,
Сырласуға өзіңмен құмар едім.

Астымдағы мінгенім күрең дөнен,
Таудан түлкі қашады сүмеңдеген.
Үш ұйықтасам ойымда бар ма менің,
Қалқам, сенен айрылып жүрем деген



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Салдың өлеңі

  • 0
  • 0

Дегенге қара сырық, қара сырық, ау,
Мінемін қаракерді таң асырып, ай, ей, а-и, е-и-ау!
Түскенде, сен есіме қалқатайым-ау,
Төсекте жата алмаймын аласұрып, ай, ей, а-и, е-и-ау.

Толық

Әлі есімде

  • 0
  • 0

Әлі есімде сәулештің тіл қатқаны,
Сырласумен жазғы таңның атқаны.
Таудан аққан мөлдір бұлақ сылдыры,
Аққайыңның желмен сыбдыр қаққаны.

Толық

Алғашқы әнім — арманым

  • 0
  • 0

Алғашқы сенің сырларың,
Естілді маған ән болып.
Алғашқы жарқын дидарың,
Алдымнан атты таң болып.

Толық

Қарап көріңіз