Өлең, жыр, ақындар

Заман-ай (1 нұсқа)

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2545
Еріккенде шығам деп тау басына,
Салып алдым сақина сау басыма, заман, ай.
Сені қиып кете алмай, қарағым-ай,
Көпшіліктің қалдым ғой табасына, заман, ай.

Тауға біткен мен бір түп шынар едім,
Өнеріммен еліме ұнап едім.
Бүгін, міне, дәм айдап кезің келді,
Сырласуға өзіңмен құмар едім.

Астымдағы мінгенім күрең дөнен,
Таудан түлкі қашады сүмеңдеген.
Үш ұйықтасам ойымда бар ма менің,
Қалқам, сенен айрылып жүрем деген



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Енесін келіннің жоқтауы

  • 0
  • 1

Қағыңнан алған қорегім,
Қайғылы болды жүрегім.
Қайғылы жүрек жазылар,
Апашым қайдан табылар?!

Толық

Біз

  • 0
  • 0

Колхоздың біз жаңа күш балалары,
Өнер мен еңбекте өскен саналары.
Біз – ұлы күш,
Бізде екпінді іс,

Толық

Жастық дәурен өтеді-ай

  • 0
  • 0

Жастық дәурен өтеді-ай, халық әні
Мен қайтейін, кіші жұрт, басың биік,
Бауырында ойнайды ақша киік, еркем-ай.
Сен есіме түскенде, ерке сәулем,

Толық

Қарап көріңіз