Өлең, жыр, ақындар

Заман-ай (1 нұсқа)

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2749
Еріккенде шығам деп тау басына,
Салып алдым сақина сау басыма, заман, ай.
Сені қиып кете алмай, қарағым-ай,
Көпшіліктің қалдым ғой табасына, заман, ай.

Тауға біткен мен бір түп шынар едім,
Өнеріммен еліме ұнап едім.
Бүгін, міне, дәм айдап кезің келді,
Сырласуға өзіңмен құмар едім.

Астымдағы мінгенім күрең дөнен,
Таудан түлкі қашады сүмеңдеген.
Үш ұйықтасам ойымда бар ма менің,
Қалқам, сенен айрылып жүрем деген



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоғажай

  • 0
  • 0

Бозбалаға ылайық ойнап-күлмек-ай,
Үйлесімді заманның жөнін білмек-ау.
Қоғажай,
Осынау әнім жанға жай.

Толық

Марқұмның жетісіне дейін айтылған жоқтау-өлең үлгісі

  • 0
  • 0

Ай толғанда дөңгелек,
Алланың оғы зеңбірек.
Балалары болса жас еді,
Біразырақ қозғайын,

Толық

Бөпем

  • 0
  • 0

Ай, Бөпем, әсем басып, ахау, бұлаңдаған,
Аққудай көлде жүзіп, ай, сылаңдаған.
Көлбеңдеп көз алдыма, ахау, әй-әй, Бөпем,
Келбетің сәуле шашып, тұрау маған.

Толық

Қарап көріңіз