Өлең, жыр, ақындар

Көкшетау

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1425
Көрінген анадайдан көлдің миқы,
Алысты жақын қылған қайран жылқы.
Қайран, жылқы Көкшетау,
Ей, Көкшетау, жерің салқын,
Ой, Аллау.
Барында дүнияның қудай шалқы,
Жоқ дейді ау, ол дүниеде ойын күлкі.
Көкшетау, жерің салқын,
Ой, Аллау.
Қай беткей мынау беткей, қара беткей,
Жатады саздау жердің қары кетпей.
Көкшетау, жерің салқын,
Ой, Аллау.
Дүние тіршілікте ойна да күл,
Бетіңнің алақандай қаны жетпей,
Көкшетау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самарқан Түркістанұлын әйелі Үриланың жоқтауы

  • 0
  • 0

Мінгенде атың көкжарқын,
Айтайын, жұртым, сөз нарқын.
Суға да малтып жүргенде,
Болмаған екен бір жақын.

Толық

Өтірік өлең

  • 0
  • 0

Басында керегенің үрген қарын,
Көтердім жалғыз өзім соның бәрін.
Жүк қылып қара нарға артып едім,
Орнынан тұра алмады жануарым.

Толық

Жетіарал (2 нұсқа)

  • 0
  • 0

Жеті аралдай жер бар ма, елдің көркі,
Құмырсқадай қайнаған қоян, түлкі.
Жетіарал, жердің көркі-ай.
Дұшпан шауып жерімді алғаннан соң,

Толық

Қарап көріңіз