Өлең, жыр, ақындар

Көкшетау

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1568
Көрінген анадайдан көлдің миқы,
Алысты жақын қылған қайран жылқы.
Қайран, жылқы Көкшетау,
Ей, Көкшетау, жерің салқын,
Ой, Аллау.
Барында дүнияның қудай шалқы,
Жоқ дейді ау, ол дүниеде ойын күлкі.
Көкшетау, жерің салқын,
Ой, Аллау.
Қай беткей мынау беткей, қара беткей,
Жатады саздау жердің қары кетпей.
Көкшетау, жерің салқын,
Ой, Аллау.
Дүние тіршілікте ойна да күл,
Бетіңнің алақандай қаны жетпей,
Көкшетау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еске алу

  • 0
  • 0

Күн де батып барады-ай қайта келмей,
Уа! Жастың-ай жазы-ай өтеді-ей бір ай демей.
Қосылысқан қиядан сәулем едің,
Кеткенің бе шыныңмен сөзге сенбей.

Толық

Ананың ұлын жоқтауы

  • 0
  • 0

Мінгенде атым қан жирен,
Қан жирен жүрер әр күймен.
Алды-артымды ойласам,
Әуе айналып, күн күйген.

Толық

Ғаяр қатын

  • 0
  • 0

Ертегi ертедегi кәрi күйге,
Жiбiне сабақталып отыр ине.
Бетiңнiң бедерiне жұқпалы екен,
Опалап жаға берсең, шiркiн дүние!

Толық

Қарап көріңіз