Өлең, жыр, ақындар

Қателігім менің

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 939
Жүрегімнің жалынын,
отты берем.
Отты берем деуменен өтті белең.
Оралмайтын өмірде жоғалмайтын,
Қаншама қателіктер кетті менен!
Кемшілік құрайтындай мінезімді,
Ел шығып сұрайтындай мінезімді,
Қашсам да қателігім алдан шығып,
Адаспай табады екен бір өзіңді.
Сан рет сүрініппін сезімменен,
Қателік жасамайтын кезімде мен.
Жақсылығым достарға тез-ақ дарып
Кемшілігің қалыпты өзімменен.
Қателік — қиян асу,
белес пе екен?
Белесті жанарымда елестетем.
Кезінде қателікті көре білмеу,
Досымның осалдығы емес пе екен?
Торығатын жайым жоқ, торығатын,
Ойлы мезгіл жетті ғой оны ұғатын.
Кемшілікте кезең бір,
Өмір сыны,
Арман-үміт жолында жолығатын.
Баянсыз бұл дүниені бекер кешем,
Қапысыз қасқа жолмен жетем десем.
Қалай туар өмірде даналықтар,
Өмірден қателеспей өтем десең!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Шөл дала» дейді, «шөл дала»

  • 0
  • 0

«Шөл дала» дейді, «шөл дала»,
Шөл далада тегін адам жүрмейді.
«Шөл дала» дейді, «шөл дала»,
Шөл далада өмір барын білмейді.

Толық

Сағат досыма!

  • 0
  • 0

Сенің жаның жайсаң еді, кең еді,
Сол бір кеңдік жүрегіңді емдеді.
Айтатұғын дүниеге, еліңе,
Армандарың, Армандарың көп еді.

Толық

Сол бір ән..

  • 0
  • 0

Сөйле-сөйле, сұлу сазды Домбырам,
Екеумізді тоғыстырған сол бір ән,
Сол әнменен әсем көлде жүздіріп
Аққуымды айдыныма қондырам.

Толық

Қарап көріңіз