Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр қаз-үйрек

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1794
Өлеңді қиыстырып әнге парлас,
Сөз болса қанағатсыз, құлақ салмас, ах-уай.
Өлеңді өрнегімен қиыстырып,
Сөзінде айтушының жылу болмас, ах-уай.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.

Білмесе, өлең деген сөзден қиын,
Шығады қиыстырған сөзден түйін.
Қара сөз қанаты жоқ сылдырласа,
Есепке алынбаса, о-да қиын.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеті қыз

  • 0
  • 0

Мінгенім дәйім менің дедің көкше,
Зарауқау,
Көлбеңдеп көзге түсер қыз бой жетсе,
Зарауқау.

Толық

Бір бидай-арпа

  • 0
  • 0

Ұшады аққу көлден байпандаған,
Қалқаға бір сөзім бар айта алмаған.
Су құйып сырлы аяққа тұндырғандай,
Көзіңнен айналайын жаутандаған.

Толық

Ақкербез

  • 0
  • 0

Мінген атым астымда бұқпа қара
Ақ бетіңе шаң тисе,ыққа қара.
Деңгейінен ауылыңның ән салайын,
Танымасаң даусымды,шық та қара.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар