Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр қаз-үйрек

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1679
Өлеңді қиыстырып әнге парлас,
Сөз болса қанағатсыз, құлақ салмас, ах-уай.
Өлеңді өрнегімен қиыстырып,
Сөзінде айтушының жылу болмас, ах-уай.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.

Білмесе, өлең деген сөзден қиын,
Шығады қиыстырған сөзден түйін.
Қара сөз қанаты жоқ сылдырласа,
Есепке алынбаса, о-да қиын.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаны жоқтау

  • 0
  • 1

Есік алды жапырақ,
Жапырақ тұр жалтырап.
Иманды болғыр, жан аға,
Басыңа жансын шам-шырақ.

Толық

Аридай (1 ­нұсқа)

  • 0
  • 0

Етегі қызыл тонның қиылмаған,
Жалғыздық түсті, міне, биыл маған.
Дүниеде нендей мұңдық-қыздар мұңдық,
Топырақ өз еліңнен бұйырмаған.

Толық

Алқарай-гөк

  • 0
  • 0

Дария ағып жатқан суда мін жоқ,
Қайуан өлдім дерге малда тіл жоқ.
Құрбылар тіршілікте ойна да күл,
Бұл дәурен екі айналып келмегі жоқ.

Толық

Қарап көріңіз