Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр қаз-үйрек

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1834
Өлеңді қиыстырып әнге парлас,
Сөз болса қанағатсыз, құлақ салмас, ах-уай.
Өлеңді өрнегімен қиыстырып,
Сөзінде айтушының жылу болмас, ах-уай.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.

Білмесе, өлең деген сөзден қиын,
Шығады қиыстырған сөзден түйін.
Қара сөз қанаты жоқ сылдырласа,
Есепке алынбаса, о-да қиын.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзің де, жігіт, қызықсың

  • 0
  • 0

Ғашық боп сырттан үзіліп,
Қыз жоқта маған айтасың.
Ол барда өіңің бұзылып,
Үндемей үйге қайтасың

Толық

Саңлақ

  • 0
  • 0

Екі құлан келеді оттай, оттай,
Жер сауырын көрмедім Аймауыттай, ау.
Сен түскенде-ай, есіме асылым-ай,
Баса алмаймын аяғым шідерлі аттай, ау.

Толық

Сағыныш екен бала кез

  • 0
  • 0

Армандай асыл ақ дәурен,
Алыстап қалды-ау қара көз.
Алаулай атқан таңдармен
Келмейді-ау сол бір бала кез.

Толық

Қарап көріңіз