Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр қаз-үйрек

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1630
Өлеңді қиыстырып әнге парлас,
Сөз болса қанағатсыз, құлақ салмас, ах-уай.
Өлеңді өрнегімен қиыстырып,
Сөзінде айтушының жылу болмас, ах-уай.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.

Білмесе, өлең деген сөзден қиын,
Шығады қиыстырған сөзден түйін.
Қара сөз қанаты жоқ сылдырласа,
Есепке алынбаса, о-да қиын.

Қайырмасы:
Қоңыр қаз-үйрек,
Қанатын сүйреп.
Ей, қалқа, өлең айтсаң,
«Өй»,—деп, «бүй»,—деп, ах-уай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бөбегім-ау

  • 0
  • 0

Әлди, әлди, бөбегім,
Жұбанбайтын не дедім.
Бөбегімді емізіп,
Бесігіне бөледім.

Толық

Бір бала

  • 0
  • 2

Талдан таяқ жас бала-ай таянбайды,
Бала бүркіт түлкіден аянбайды.
Угай-ай,
Ән салшы-ай,

Толық

Бинау-ай (2-нұсқа)

  • 0
  • 0

Шақырған таң сәріден, Бинау-ай, ала тауық,
Есігі ақ боз үйдің, Бинау-ай, сықырлауық.
Есіме түскеніңде қайран бауырым,
Құладым ақ боз аттай есім ауып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар